αρπακτικό

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἅρπα (hárpa, “bird of prey”).

Noun

αρπακτικό • (arpaktikó) n (plural αρπακτικά)

  1. bird of prey
  2. (more generally) predator

Declension

Declension of αρπακτικό
singular plural
nominative αρπακτικό (arpaktikó) αρπακτικά (arpaktiká)
genitive αρπακτικού (arpaktikoú) αρπακτικών (arpaktikón)
accusative αρπακτικό (arpaktikó) αρπακτικά (arpaktiká)
vocative αρπακτικό (arpaktikó) αρπακτικά (arpaktiká)

Adjective

αρπακτικό • (arpaktikó)

  1. accusative masculine singular of αρπακτικός (arpaktikós)
  2. nominative/accusative/vocative neuter singular of αρπακτικός (arpaktikós)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.