αρρωστημένος

Greek

Etymology

Perfect passive participle of αρρωσταίνω (arrostaíno) or αρρωστώ, a verb without passive voice forms.

Pronunciation

IPA^(key): /a.ro.stiˈme.nos/
Hyphenation: αρ‧ρω‧στη‧μέ‧νος

Participle

αρρωστημένος • (arrostiménos) m (feminine αρρωστημένη, neuter αρρωστημένο)

beyond normal, healthy boundaries, pervert
Το αρρωστημένο του μυαλό, η αρρωστημένη του φαντασία, τον οδήγησαν στο έγκλημα.
To arrostiméno tou myaló, i arrostiméni tou fantasía, ton odígisan sto égklima.
His sick mind, his sick imagination, led him to the crime.
(literal, rare) sick
(of plants, fruits) sickly

Declension

Declension of αρρωστημένος
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αρρωστημένος (arrostiménos)	αρρωστημένη (arrostiméni)	αρρωστημένο (arrostiméno)	αρρωστημένοι (arrostiménoi)	αρρωστημένες (arrostiménes)	αρρωστημένα (arrostiména)
genitive	αρρωστημένου (arrostiménou)	αρρωστημένης (arrostiménis)	αρρωστημένου (arrostiménou)	αρρωστημένων (arrostiménon)	αρρωστημένων (arrostiménon)	αρρωστημένων (arrostiménon)
accusative	αρρωστημένο (arrostiméno)	αρρωστημένη (arrostiméni)	αρρωστημένο (arrostiméno)	αρρωστημένους (arrostiménous)	αρρωστημένες (arrostiménes)	αρρωστημένα (arrostiména)
vocative	αρρωστημένε (arrostiméne)	αρρωστημένη (arrostiméni)	αρρωστημένο (arrostiméno)	αρρωστημένοι (arrostiménoi)	αρρωστημένες (arrostiménes)	αρρωστημένα (arrostiména)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αρρωστημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αρρωστημένος, etc.)

Synonyms

(for all senses) άρρωστος (árrostos)
(also for sense "pervert") διεστραμμένος (diestramménos)
(also for sense "sick") ασθενής (asthenís) (masculine & feminine)
(also of plants) ασθενικός (asthenikós), καχεκτικός (kachektikós)

Derived terms

αρρωστημένα (arrostiména, adverb)

Related terms

see: άρρωστος (árrostos, “ill, sick”)