αρτιγέννητος
Greek
Adjective
αρτιγέννητος • (artigénnitos) m (feminine αρτιγέννητη, neuter αρτιγέννητο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αρτιγέννητος (artigénnitos) | αρτιγέννητη (artigénniti) | αρτιγέννητο (artigénnito) | αρτιγέννητοι (artigénnitoi) | αρτιγέννητες (artigénnites) | αρτιγέννητα (artigénnita) | |
| genitive | αρτιγέννητου (artigénnitou) | αρτιγέννητης (artigénnitis) | αρτιγέννητου (artigénnitou) | αρτιγέννητων (artigénniton) | αρτιγέννητων (artigénniton) | αρτιγέννητων (artigénniton) | |
| accusative | αρτιγέννητο (artigénnito) | αρτιγέννητη (artigénniti) | αρτιγέννητο (artigénnito) | αρτιγέννητους (artigénnitous) | αρτιγέννητες (artigénnites) | αρτιγέννητα (artigénnita) | |
| vocative | αρτιγέννητε (artigénnite) | αρτιγέννητη (artigénniti) | αρτιγέννητο (artigénnito) | αρτιγέννητοι (artigénnitoi) | αρτιγέννητες (artigénnites) | αρτιγέννητα (artigénnita) | |
Related terms
- see: γεννάω (gennáo, “to give birth”)
Further reading
- αρτιγέννητος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language