αρχή
Greek
Etymology
Inherited from Ancient Greek ἀρχή (arkhḗ).
Pronunciation
- IPA(key): /arˈçi/
- Hyphenation: αρ‧χή
Noun
αρχή • (archí) f (plural αρχές)
- origin, beginning
- στην αρχή ― stin archí ― in the beginning
- principle
- authority
- government authorities (as plural)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αρχή (archí) | αρχές (archés) |
| genitive | αρχής (archís) | αρχών (archón) |
| accusative | αρχή (archí) | αρχές (archés) |
| vocative | αρχή (archí) | αρχές (archés) |
Derived terms
- απαρχή f (aparchí, “beginning”)
- απαρχής (aparchís, “from the beginning”, adverb)
- αποξαρχής (apoxarchís, “from the beginning”, adverb)
- αρχέτυπο n (archétypo, “archetype”)
- αρχέτυπος (archétypos, “archetypal”, adjective)
- αρχήθεν (archíthen, “from the beginning”, adverb)
- αρχίζω (archízo, “to begin”)
- αρχικά (archiká, “initially”, adverb)
- αρχικώς (archikós, “initially”, adverb)
- εξαρχής (exarchís, “from the beginning”, adverb)
- κατ’ αρχάς (kat’ archás, “at first, initially”)
- κατ’ αρχήν (kat’ archín, “in principle”)
- and see: αρχηγός m (archigós, “leader, chief”)