αρχιδιάκονος

Greek

Noun

αρχιδιάκονος • (archidiákonosm (plural αρχιδιάκονοι)

  1. (chistianity) archdeacon

Declension

Declension of αρχιδιάκονος
singular plural
nominative αρχιδιάκονος (archidiákonos) αρχιδιάκονοι (archidiákonoi)
genitive αρχιδιάκονου (archidiákonou)
αρχιδιακόνου (archidiakónou)
αρχιδιάκονων (archidiákonon)
αρχιδιακόνων (archidiakónon)
accusative αρχιδιάκονο (archidiákono) αρχιδιάκονους (archidiákonous)
αρχιδιακόνους (archidiakónous)
vocative αρχιδιάκονε (archidiákone) αρχιδιάκονοι (archidiákonoi)

Second forms are formal. 

Further reading