αστάθμητος
Greek
Adjective
αστάθμητος • (astáthmitos) m (feminine αστάθμητη, neuter αστάθμητο)
- (literally) not weighable
- Antonym: σταθμικός (stathmikós)
- (figuratively) imponderable
- Antonym: σταθμικός (stathmikós)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αστάθμητος (astáthmitos) | αστάθμητη (astáthmiti) | αστάθμητο (astáthmito) | αστάθμητοι (astáthmitoi) | αστάθμητες (astáthmites) | αστάθμητα (astáthmita) | |
| genitive | αστάθμητου (astáthmitou) | αστάθμητης (astáthmitis) | αστάθμητου (astáthmitou) | αστάθμητων (astáthmiton) | αστάθμητων (astáthmiton) | αστάθμητων (astáthmiton) | |
| accusative | αστάθμητο (astáthmito) | αστάθμητη (astáthmiti) | αστάθμητο (astáthmito) | αστάθμητους (astáthmitous) | αστάθμητες (astáthmites) | αστάθμητα (astáthmita) | |
| vocative | αστάθμητε (astáthmite) | αστάθμητη (astáthmiti) | αστάθμητο (astáthmito) | αστάθμητοι (astáthmitoi) | αστάθμητες (astáthmites) | αστάθμητα (astáthmita) | |
Further reading
- αστάθμητος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language