ασυνδικάλιστος

Greek

Adjective

ασυνδικάλιστος • (asyndikálistos) m (feminine ασυνδικάλιστη, neuter ασυνδικάλιστο)

  1. non-union

Declension

Declension of ασυνδικάλιστος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ασυνδικάλιστος (asyndikálistos) ασυνδικάλιστη (asyndikálisti) ασυνδικάλιστο (asyndikálisto) ασυνδικάλιστοι (asyndikálistoi) ασυνδικάλιστες (asyndikálistes) ασυνδικάλιστα (asyndikálista)
genitive ασυνδικάλιστου (asyndikálistou) ασυνδικάλιστης (asyndikálistis) ασυνδικάλιστου (asyndikálistou) ασυνδικάλιστων (asyndikáliston) ασυνδικάλιστων (asyndikáliston) ασυνδικάλιστων (asyndikáliston)
accusative ασυνδικάλιστο (asyndikálisto) ασυνδικάλιστη (asyndikálisti) ασυνδικάλιστο (asyndikálisto) ασυνδικάλιστους (asyndikálistous) ασυνδικάλιστες (asyndikálistes) ασυνδικάλιστα (asyndikálista)
vocative ασυνδικάλιστε (asyndikáliste) ασυνδικάλιστη (asyndikálisti) ασυνδικάλιστο (asyndikálisto) ασυνδικάλιστοι (asyndikálistoi) ασυνδικάλιστες (asyndikálistes) ασυνδικάλιστα (asyndikálista)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.