ασύμπτωτος

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἀσύμπτωτος (asúmptōtos)

Adjective

ασύμπτωτος • (asýmptotosm (feminine ασύμπτωτη, neuter ασύμπτωτο)

  1. (mathematics) asymptotic

Declension

Declension of ασύμπτωτος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ασύμπτωτος (asýmptotos) ασύμπτωτη (asýmptoti) ασύμπτωτο (asýmptoto) ασύμπτωτοι (asýmptotoi) ασύμπτωτες (asýmptotes) ασύμπτωτα (asýmptota)
genitive ασύμπτωτου (asýmptotou) ασύμπτωτης (asýmptotis) ασύμπτωτου (asýmptotou) ασύμπτωτων (asýmptoton) ασύμπτωτων (asýmptoton) ασύμπτωτων (asýmptoton)
accusative ασύμπτωτο (asýmptoto) ασύμπτωτη (asýmptoti) ασύμπτωτο (asýmptoto) ασύμπτωτους (asýmptotous) ασύμπτωτες (asýmptotes) ασύμπτωτα (asýmptota)
vocative ασύμπτωτε (asýmptote) ασύμπτωτη (asýmptoti) ασύμπτωτο (asýmptoto) ασύμπτωτοι (asýmptotoi) ασύμπτωτες (asýmptotes) ασύμπτωτα (asýmptota)

Further reading