ατασθαλία

See also: ἀτασθαλία

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἀτασθαλία (atasthalía), from ἀτάσθαλος (atásthalos, “reckless”).

Pronunciation

  • IPA(key): /a.ta.sθaˈli.a/
  • Hyphenation: α‧τα‧σθα‧λί‧α

Noun

ατασθαλία • (atasthalía) f (plural ατασθαλίες)

  1. irregularity, foul play
  2. untidiness

Declension

Declension of ατασθαλία
singular plural
nominative ατασθαλία (atasthalía) ατασθαλίες (atasthalíes)
genitive ατασθαλίας (atasthalías) ατασθαλιών (atasthalión)
accusative ατασθαλία (atasthalía) ατασθαλίες (atasthalíes)
vocative ατασθαλία (atasthalía) ατασθαλίες (atasthalíes)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.