ατημέλητος

Greek

Adjective

ατημέλητος • (atimélitosm (feminine ήη)

  1. unkempt, bedraggled
    Synonym: απεριποίητος (aperipoíitos)
  2. slovenly

Declension

Declension of ατημέλητος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ατημέλητος (atimélitos) ατημέλητη (atiméliti) ατημέλητο (atimélito) ατημέλητοι (atimélitoi) ατημέλητες (atimélites) ατημέλητα (atimélita)
genitive ατημέλητου (atimélitou) ατημέλητης (atimélitis) ατημέλητου (atimélitou) ατημέλητων (atiméliton) ατημέλητων (atiméliton) ατημέλητων (atiméliton)
accusative ατημέλητο (atimélito) ατημέλητη (atiméliti) ατημέλητο (atimélito) ατημέλητους (atimélitous) ατημέλητες (atimélites) ατημέλητα (atimélita)
vocative ατημέλητε (atimélite) ατημέλητη (atiméliti) ατημέλητο (atimélito) ατημέλητοι (atimélitoi) ατημέλητες (atimélites) ατημέλητα (atimélita)