ατοίμαστος
Greek
Adjective
ατοίμαστος • (atoímastos) m (feminine ατοίμαστη, neuter ατοίμαστο)
- informal form of ανέτοιμος (anétoimos)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ατοίμαστος (atoímastos) | ατοίμαστη (atoímasti) | ατοίμαστο (atoímasto) | ατοίμαστοι (atoímastoi) | ατοίμαστες (atoímastes) | ατοίμαστα (atoímasta) | |
| genitive | ατοίμαστου (atoímastou) | ατοίμαστης (atoímastis) | ατοίμαστου (atoímastou) | ατοίμαστων (atoímaston) | ατοίμαστων (atoímaston) | ατοίμαστων (atoímaston) | |
| accusative | ατοίμαστο (atoímasto) | ατοίμαστη (atoímasti) | ατοίμαστο (atoímasto) | ατοίμαστους (atoímastous) | ατοίμαστες (atoímastes) | ατοίμαστα (atoímasta) | |
| vocative | ατοίμαστε (atoímaste) | ατοίμαστη (atoímasti) | ατοίμαστο (atoímasto) | ατοίμαστοι (atoímastoi) | ατοίμαστες (atoímastes) | ατοίμαστα (atoímasta) | |