αυθόρμητος
Greek
Adjective
αυθόρμητος • (afthórmitos) m (feminine αυθόρμητη, neuter αυθόρμητο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αυθόρμητος (afthórmitos) | αυθόρμητη (afthórmiti) | αυθόρμητο (afthórmito) | αυθόρμητοι (afthórmitoi) | αυθόρμητες (afthórmites) | αυθόρμητα (afthórmita) | |
| genitive | αυθόρμητου (afthórmitou) | αυθόρμητης (afthórmitis) | αυθόρμητου (afthórmitou) | αυθόρμητων (afthórmiton) | αυθόρμητων (afthórmiton) | αυθόρμητων (afthórmiton) | |
| accusative | αυθόρμητο (afthórmito) | αυθόρμητη (afthórmiti) | αυθόρμητο (afthórmito) | αυθόρμητους (afthórmitous) | αυθόρμητες (afthórmites) | αυθόρμητα (afthórmita) | |
| vocative | αυθόρμητε (afthórmite) | αυθόρμητη (afthórmiti) | αυθόρμητο (afthórmito) | αυθόρμητοι (afthórmitoi) | αυθόρμητες (afthórmites) | αυθόρμητα (afthórmita) | |
Related terms
- αυθόρμητα (afthórmita, “spontaneously”, adverb)
- αυθορμητισμός m (afthormitismós, “spontaneity”)
Further reading
- “αυθόρμητος”, in Platform to search dictionaries of modern and medieval Greek at the Centre for the Greek language