αυθόρμητος

Greek

Adjective

αυθόρμητος • (afthórmitosm (feminine αυθόρμητη, neuter αυθόρμητο)

  1. spontaneous
  2. unsolicited
  3. instinctive
  4. impulsive

Declension

Declension of αυθόρμητος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αυθόρμητος (afthórmitos) αυθόρμητη (afthórmiti) αυθόρμητο (afthórmito) αυθόρμητοι (afthórmitoi) αυθόρμητες (afthórmites) αυθόρμητα (afthórmita)
genitive αυθόρμητου (afthórmitou) αυθόρμητης (afthórmitis) αυθόρμητου (afthórmitou) αυθόρμητων (afthórmiton) αυθόρμητων (afthórmiton) αυθόρμητων (afthórmiton)
accusative αυθόρμητο (afthórmito) αυθόρμητη (afthórmiti) αυθόρμητο (afthórmito) αυθόρμητους (afthórmitous) αυθόρμητες (afthórmites) αυθόρμητα (afthórmita)
vocative αυθόρμητε (afthórmite) αυθόρμητη (afthórmiti) αυθόρμητο (afthórmito) αυθόρμητοι (afthórmitoi) αυθόρμητες (afthórmites) αυθόρμητα (afthórmita)

Further reading