αυλωτός
Greek
Adjective
αυλωτός • (avlotós) m (feminine αυλωτή, neuter αυλωτό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αυλωτός (avlotós) | αυλωτή (avlotí) | αυλωτό (avlotó) | αυλωτοί (avlotoí) | αυλωτές (avlotés) | αυλωτά (avlotá) | |
| genitive | αυλωτού (avlotoú) | αυλωτής (avlotís) | αυλωτού (avlotoú) | αυλωτών (avlotón) | αυλωτών (avlotón) | αυλωτών (avlotón) | |
| accusative | αυλωτό (avlotó) | αυλωτή (avlotí) | αυλωτό (avlotó) | αυλωτούς (avlotoús) | αυλωτές (avlotés) | αυλωτά (avlotá) | |
| vocative | αυλωτέ (avloté) | αυλωτή (avlotí) | αυλωτό (avlotó) | αυλωτοί (avlotoí) | αυλωτές (avlotés) | αυλωτά (avlotá) | |
Further reading
- “αυλωτός”, in Platform to search dictionaries of modern and medieval Greek at the Centre for the Greek language