αἰδίλης
Ancient Greek
Etymology
Pronunciation
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ɛˈdi.le̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ɛˈði.lis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /eˈði.lis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /eˈði.lis/
Noun
αἰδίλης • (aidílēs) m (genitive αἰδίλου); first declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ αἰδίλης ho aidílēs |
τὼ αἰδίλᾱ tṑ aidílā |
οἱ αἰδίλαι hoi aidílai | ||||||||||
| Genitive | τοῦ αἰδίλου toû aidílou |
τοῖν αἰδίλαιν toîn aidílain |
τῶν αἰδιλῶν tôn aidilôn | ||||||||||
| Dative | τῷ αἰδίλῃ tōî aidílēi |
τοῖν αἰδίλαιν toîn aidílain |
τοῖς αἰδίλαις toîs aidílais | ||||||||||
| Accusative | τὸν αἰδίλην tòn aidílēn |
τὼ αἰδίλᾱ tṑ aidílā |
τοὺς αἰδίλᾱς toùs aidílās | ||||||||||
| Vocative | αἰδίλη aidílē |
αἰδίλᾱ aidílā |
αἰδίλαι aidílai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
References
- αἰδίλης in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)