αὐλητοῦ
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /au̯.lɛː.tûː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /aw.le̝ˈtu/
- (4th CE Koine) IPA(key): /a.βliˈtu/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /a.vliˈtu/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /a.vliˈtu/
Noun
αὐλητοῦ • (aulētoû)
- genitive singular of αὐλητής (aulētḗs)