αὐτοκέφαλος
See also: αυτοκέφαλος
Ancient Greek
Etymology
From αὐτο- (auto-) + κεφαλή (kephalḗ) + -ος (-os)
Pronunciation
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /af.toˈce.fa.los/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /af.toˈce.fa.los/
Adjective
αὐτοκέφαλος • (autoképhalos) m or f (neuter αὐτοκέφαλον); second declension (Byzantine)
- politically independent
- (Christianity) ecclesiastically independent
Declension
| Number | Singular | Plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||
| Nominative | αὐτοκέφαλος autoképhalos |
αὐτοκέφαλον autoképhalon |
αὐτοκέφαλοι autoképhaloi |
αὐτοκέφαλᾰ autoképhală | ||
| Genitive | αὐτοκεφάλου autokephálou |
αὐτοκεφάλου autokephálou |
αὐτοκεφάλων autokephálōn |
αὐτοκεφάλων autokephálōn | ||
| Dative | αὐτοκεφάλῳ autokephálōi |
αὐτοκεφάλῳ autokephálōi |
αὐτοκεφάλοις autokephálois |
αὐτοκεφάλοις autokephálois | ||
| Accusative | αὐτοκέφαλον autoképhalon |
αὐτοκέφαλον autoképhalon |
αὐτοκεφάλους autokephálous |
αὐτοκέφαλᾰ autoképhală | ||
| Vocative | αὐτοκέφαλε autoképhale |
αὐτοκέφαλον autoképhalon |
αὐτοκέφαλοι autoképhaloi |
αὐτοκέφαλᾰ autoképhală | ||
Descendants
Descendants
- Greek: αυτοκέφαλος (aftokéfalos)
- → Armenian: ինքնագլուխ (inkʻnaglux) (calque)
- → Bulgarian: автокефа́лен (avtokefálen)
- → English: autocephalous
- → Finnish: autokefaalinen
- → French: autocéphale
- → Italian: autocefalo
- → Macedonian: автокефален (avtokefalen)
- → Russian: автокефальный (avtokefalʹnyj)
Further reading
- αὐτοκέφαλος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
- αὐτοκέφαλος, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
- Sophocles, Evangelinos Apostolides (1900) “αὐτοκέφαλος”, in Greek Lexicon of the Roman and Byzantine Periods (from B. C. 146 to A. D. 1100), New York: Charles Scribner’s Sons, page 280