αὐτοκρατείρα

See also: αὐτοκρατείρᾳ and αὐτοκράτειρα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /au̯.to.kra.těː.raː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aʍ.to.kraˈti.ra/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aɸ.to.kraˈti.ra/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /af.to.kraˈti.ra/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /af.to.kraˈti.ra/

Noun

αὐτοκρᾰτείρᾱ • (autokrăteírā)

nominative/accusative/vocative dual of αὐτοκράτειρα (autokráteira)