βέβαιος
Ancient Greek
Etymology
Related to βῆναι (bênai) and thus βαίνω (baínō, “step”), though the exact morphology is uncertain.[1] One theory derives the word from βεβᾰ- (bebă-), short-vowel grade of the stem of βέβηκα (bébēka, “stand”), the perfect of βαίνω (baínō, “step”), + -ιος (-ios).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /bé.bai̯.os/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈbe.bɛ.os/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈβe.βɛ.os/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈve.ve.os/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈve.ve.os/
Adjective
βέβαιος • (bébaios) m (feminine βεβαίᾱ, neuter βέβαιον); first/second declension
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | βέβαιος bébaios |
βεβαίᾱ bebaíā |
βέβαιον bébaion |
βεβαίω bebaíō |
βεβαίᾱ bebaíā |
βεβαίω bebaíō |
βέβαιοι bébaioi |
βέβαιαι bébaiai |
βέβαιᾰ bébaiă | |||||
| Genitive | βεβαίου bebaíou |
βεβαίᾱς bebaíās |
βεβαίου bebaíou |
βεβαίοιν bebaíoin |
βεβαίαιν bebaíain |
βεβαίοιν bebaíoin |
βεβαίων bebaíōn |
βεβαίων bebaíōn |
βεβαίων bebaíōn | |||||
| Dative | βεβαίῳ bebaíōi |
βεβαίᾳ bebaíāi |
βεβαίῳ bebaíōi |
βεβαίοιν bebaíoin |
βεβαίαιν bebaíain |
βεβαίοιν bebaíoin |
βεβαίοις bebaíois |
βεβαίαις bebaíais |
βεβαίοις bebaíois | |||||
| Accusative | βέβαιον bébaion |
βεβαίᾱν bebaíān |
βέβαιον bébaion |
βεβαίω bebaíō |
βεβαίᾱ bebaíā |
βεβαίω bebaíō |
βεβαίους bebaíous |
βεβαίᾱς bebaíās |
βέβαιᾰ bébaiă | |||||
| Vocative | βέβαιε bébaie |
βεβαίᾱ bebaíā |
βέβαιον bébaion |
βεβαίω bebaíō |
βεβαίᾱ bebaíā |
βεβαίω bebaíō |
βέβαιοι bébaioi |
βέβαιαι bébaiai |
βέβαιᾰ bébaiă | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| βεβαίως bebaíōs |
βεβαιότερος bebaióteros |
βεβαιότᾰτος bebaiótătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Derived terms
- βεβαιόω (bebaióō)
References
- ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “βέβαιος”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 209
Further reading
- “βέβαιος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Greek
Etymology
From the Ancient Greek βέβαιος (bébaios).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈveveos/
- Hyphenation: βέ‧βαι‧ος
Adjective
βέβαιος • (vévaios) m (feminine βέβαιη or βεβαία, neuter βέβαιο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | βέβαιος (vévaios) | βέβαιη (vévaii) βέβαια (vévaia) |
βέβαιο (vévaio) | βέβαιοι (vévaioi) | βέβαιες (vévaies) | βέβαια (vévaia) | |
| genitive | βέβαιου (vévaiou) | βέβαιης (vévaiis) βέβαιας (vévaias) |
βέβαιου (vévaiou) | βέβαιων (vévaion) | βέβαιων (vévaion) | βέβαιων (vévaion) | |
| accusative | βέβαιο (vévaio) | βέβαιη (vévaii) βέβαια (vévaia) |
βέβαιο (vévaio) | βέβαιους (vévaious) | βέβαιες (vévaies) | βέβαια (vévaia) | |
| vocative | βέβαιε (vévaie) | βέβαιη (vévaii) βέβαια (vévaia) |
βέβαιο (vévaio) | βέβαιοι (vévaioi) | βέβαιες (vévaies) | βέβαια (vévaia) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο βέβαιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο βέβαιος, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο βεβαιότερος", etc)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Antonyms
- αβέβαιος (avévaios, “uncertain”)
Related terms
- βέβαια (vévaia, “of course, certainly”)
- βεβαιότητα f (vevaiótita, “certainty”)
- βεβαιώνομαι (vevaiónomai, “to make sure, to assure yourself”)
- βεβαιώνω (vevaióno, “to assure or confirm”)
- βεβαίως (vevaíos, “of course, certainly”)
- βεβαίωση f (vevaíosi, “confirmation, assurance, certificate”)
- βεβαιωτικός (vevaiotikós, “affirmative, positive”)