βίρρος
Ancient Greek
Etymology
Borrowed from Latin birrus, from Gaulish *birros, from Proto-Celtic *birros (“short”).
Pronunciation
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈβir.ros/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈvir.ros/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈvi.ros/
Noun
βίρρος • (bírrhos) m (genitive βίρρου); second declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ βῐ́ρρος ho bĭ́rrhos |
τὼ βῐ́ρρω tṑ bĭ́rrhō |
οἱ βῐ́ρροι hoi bĭ́rrhoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ βῐ́ρρου toû bĭ́rrhou |
τοῖν βῐ́ρροιν toîn bĭ́rrhoin |
τῶν βῐ́ρρων tôn bĭ́rrhōn | ||||||||||
| Dative | τῷ βῐ́ρρῳ tōî bĭ́rrhōi |
τοῖν βῐ́ρροιν toîn bĭ́rrhoin |
τοῖς βῐ́ρροις toîs bĭ́rrhois | ||||||||||
| Accusative | τὸν βῐ́ρρον tòn bĭ́rrhon |
τὼ βῐ́ρρω tṑ bĭ́rrhō |
τοὺς βῐ́ρρους toùs bĭ́rrhous | ||||||||||
| Vocative | βῐ́ρρε bĭ́rrhe |
βῐ́ρρω bĭ́rrhō |
βῐ́ρροι bĭ́rrhoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
See also
- χλαμύς (khlamús)
Further reading
- “βίρρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- βίρρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- βίρρος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)