βαινόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /bai̯.nó.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bɛˈno.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /βɛˈno.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /veˈno.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /veˈno.me.nos/

Participle

βαινόμενος • (bainómenos) m (feminine βαινομένη, neuter βαινόμενον); first/third declension

present mediopassive participle of βαίνω (baínō)

Inflection

First and second declension of βαινόμενος; βαινομένη; βαινόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	βαινόμενος bainómenos	βαινομένη bainoménē	βαινόμενον bainómenon	βαινομένω bainoménō	βαινομένᾱ bainoménā	βαινομένω bainoménō	βαινόμενοι bainómenoi	βαινόμεναι bainómenai	βαινόμενᾰ bainómenă
Genitive	βαινομένου bainoménou	βαινομένης bainoménēs	βαινομένου bainoménou	βαινομένοιν bainoménoin	βαινομέναιν bainoménain	βαινομένοιν bainoménoin	βαινομένων bainoménōn	βαινομένων bainoménōn	βαινομένων bainoménōn
Dative	βαινομένῳ bainoménōi	βαινομένῃ bainoménēi	βαινομένῳ bainoménōi	βαινομένοιν bainoménoin	βαινομέναιν bainoménain	βαινομένοιν bainoménoin	βαινομένοις bainoménois	βαινομέναις bainoménais	βαινομένοις bainoménois
Accusative	βαινόμενον bainómenon	βαινομένην bainoménēn	βαινόμενον bainómenon	βαινομένω bainoménō	βαινομένᾱ bainoménā	βαινομένω bainoménō	βαινομένους bainoménous	βαινομένᾱς bainoménās	βαινόμενᾰ bainómenă
Vocative	βαινόμενε bainómene	βαινομένη bainoménē	βαινόμενον bainómenon	βαινομένω bainoménō	βαινομένᾱ bainoménā	βαινομένω bainoménō	βαινόμενοι bainómenoi	βαινόμεναι bainómenai	βαινόμενᾰ bainómenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	βαινομένως bainoménōs			βαινομενώτερος bainomenṓteros			βαινομενώτᾰτος bainomenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.