βαμβαίνω

Ancient Greek

Alternative forms

βᾰμβᾰκῠ́ζω (bămbăkŭ́zō), βᾰμβᾰλῠ́ζω (bămbălŭ́zō)

Etymology

Onomatopoeic word. Not related to βαίνω (baínō, “to walk”). Compare also βαβάζω (babázō, “to speak inarticulately”) and βάβάλον (bábálon, “bawler, shouter”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /bam.bǎi̯.nɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bamˈbɛ.no/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /βamˈbɛ.no/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vamˈbe.no/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vamˈbe.no/

Verb

βᾰμβαίνω • (bămbaínō)

to chatter with the teeth, stammer

Inflection

Present: βᾰμβαίνω, βᾰμβαίνομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βᾰμβαίνω	βᾰμβαίνεις	βᾰμβαίνει	βᾰμβαίνετον	βᾰμβαίνετον	βᾰμβαίνομεν	βᾰμβαίνετε	βᾰμβαίνουσῐ(ν)
	subjunctive	βᾰμβαίνω	βᾰμβαίνῃς	βᾰμβαίνῃ	βᾰμβαίνητον	βᾰμβαίνητον	βᾰμβαίνωμεν	βᾰμβαίνητε	βᾰμβαίνωσῐ(ν)
	optative	βᾰμβαίνοιμῐ	βᾰμβαίνοις	βᾰμβαίνοι	βᾰμβαίνοιτον	βᾰμβαινοίτην	βᾰμβαίνοιμεν	βᾰμβαίνοιτε	βᾰμβαίνοιεν
	imperative		βᾰ́μβαινε	βᾰμβαινέτω	βᾰμβαίνετον	βᾰμβαινέτων		βᾰμβαίνετε	βᾰμβαινόντων
middle/ passive	indicative	βᾰμβαίνομαι	βᾰμβαίνῃ, βᾰμβαίνει	βᾰμβαίνεται	βᾰμβαίνεσθον	βᾰμβαίνεσθον	βᾰμβαινόμεθᾰ	βᾰμβαίνεσθε	βᾰμβαίνονται
	subjunctive	βᾰμβαίνωμαι	βᾰμβαίνῃ	βᾰμβαίνηται	βᾰμβαίνησθον	βᾰμβαίνησθον	βᾰμβαινώμεθᾰ	βᾰμβαίνησθε	βᾰμβαίνωνται
	optative	βᾰμβαινοίμην	βᾰμβαίνοιο	βᾰμβαίνοιτο	βᾰμβαίνοισθον	βᾰμβαινοίσθην	βᾰμβαινοίμεθᾰ	βᾰμβαίνοισθε	βᾰμβαίνοιντο
	imperative		βᾰμβαίνου	βᾰμβαινέσθω	βᾰμβαίνεσθον	βᾰμβαινέσθων		βᾰμβαίνεσθε	βᾰμβαινέσθων
		active				middle/passive
infinitive		βᾰμβαίνειν				βᾰμβαίνεσθαι
participle	m	βᾰμβαίνων				βᾰμβαινόμενος
	f	βᾰμβαίνουσᾰ				βᾰμβαινομένη
	n	βᾰμβαῖνον				βᾰμβαινόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.