βαρβάρα

See also: βάρβαρα and Βαρβάρα

Ancient Greek

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

βαρβάρα • (barbára) f (genitive βαρβάρας); first declension

First declension of ἡ βαρβάρᾱ; τῆς βαρβάρᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ βαρβάρᾱ hē barbárā	τὼ βαρβάρᾱ tṑ barbárā	αἱ βαρβάραι hai barbárai
Genitive	τῆς βαρβάρᾱς tês barbárās	τοῖν βαρβάραιν toîn barbárain	τῶν βαρβαρῶν tôn barbarôn
Dative	τῇ βαρβάρᾳ tēî barbárāi	τοῖν βαρβάραιν toîn barbárain	ταῖς βαρβάραις taîs barbárais
Accusative	τὴν βαρβάρᾱν tḕn barbárān	τὼ βαρβάρᾱ tṑ barbárā	τᾱ̀ς βαρβάρᾱς tā̀s barbárās
Vocative	βαρβάρᾱ barbárā	βαρβάρᾱ barbárā	βαρβάραι barbárai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

“βαρβάρα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
βαρβάρα in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
βαρβάρα in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

βαρβάρα • (varvára) f (plural βαρβάρες)