βατταλογέω
See also: βαττολογέω
Ancient Greek
Alternative forms
- βαττολογέω (battologéō)
Etymology
Uncertain. Perhaps from Aramaic אמר בטלתא, or from Βάττος (Báttos, “Battus, stuttering king of Cyrene”), or possibly onomatopoeic + λογέω (logéō). Compare Latin butubatta.
Pronunciation
- (4th CE Koine) IPA(key): /βat.ta.loˈʝe.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /vat.ta.loˈʝe.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /va.ta.loˈʝe.o/
Verb
βατταλογέω • (battalogéō)
- to stammer
- to speak idly
- Matthew 6:7
- Προσευχόμενοι δὲ μὴ βατταλογήσητε ὥσπερ οἱ ἐθνικοί, δοκοῦσιν γὰρ ὅτι ἐν τῇ πολυλογίᾳ αὐτῶν εἰσακουσθήσονται.
- Proseukhómenoi dè mḕ battalogḗsēte hṓsper hoi ethnikoí, dokoûsin gàr hóti en tēî polulogíāi autôn eisakousthḗsontai.
- And when you pray, do not babble as the Gentiles do, thinking they will be heard in their verbosity.
- Matthew 6:7
Conjugation
Present: βατταλογέω, βατταλογέομαι (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | βατταλογέω | βατταλογέεις | βατταλογέει | βατταλογέετον | βατταλογέετον | βατταλογέομεν | βατταλογέετε | βατταλογέουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | βατταλογέω | βατταλογέῃς | βατταλογέῃ | βατταλογέητον | βατταλογέητον | βατταλογέωμεν | βατταλογέητε | βατταλογέωσῐ(ν) | |||||
| optative | βατταλογέοιμῐ | βατταλογέοις | βατταλογέοι | βατταλογέοιτον | βατταλογεοίτην | βατταλογέοιμεν | βατταλογέοιτε | βατταλογέοιεν | |||||
| imperative | βατταλόγεε | βατταλογεέτω | βατταλογέετον | βατταλογεέτων | βατταλογέετε | βατταλογεόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | βατταλογέομαι | βατταλογέῃ / βατταλογέει | βατταλογέεται | βατταλογέεσθον | βατταλογέεσθον | βατταλογεόμεθᾰ | βατταλογέεσθε | βατταλογέονται | ||||
| subjunctive | βατταλογέωμαι | βατταλογέῃ | βατταλογέηται | βατταλογέησθον | βατταλογέησθον | βατταλογεώμεθᾰ | βατταλογέησθε | βατταλογέωνται | |||||
| optative | βατταλογεοίμην | βατταλογέοιο | βατταλογέοιτο | βατταλογέοισθον | βατταλογεοίσθην | βατταλογεοίμεθᾰ | βατταλογέοισθε | βατταλογέοιντο | |||||
| imperative | βατταλογέου | βατταλογεέσθω | βατταλογέεσθον | βατταλογεέσθων | βατταλογέεσθε | βατταλογεέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | βατταλογέειν | βατταλογέεσθαι | |||||||||||
| participle | m | βατταλογέων | βατταλογεόμενος | ||||||||||
| f | βατταλογέουσᾰ | βατταλογεομένη | |||||||||||
| n | βατταλογέον | βατταλογεόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Present: βατταλογῶ, βατταλογοῦμαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | βατταλογῶ | βατταλογεῖς | βατταλογεῖ | βατταλογεῖτον | βατταλογεῖτον | βατταλογοῦμεν | βατταλογεῖτε | βατταλογοῦσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | βατταλογῶ | βατταλογῇς | βατταλογῇ | βατταλογῆτον | βατταλογῆτον | βατταλογῶμεν | βατταλογῆτε | βατταλογῶσῐ(ν) | |||||
| optative | βατταλογοίην / βατταλογοῖμῐ | βατταλογοίης / βατταλογοῖς | βατταλογοίη / βατταλογοῖ | βατταλογοῖτον / βατταλογοίητον | βατταλογοίτην / βατταλογοιήτην | βατταλογοῖμεν / βατταλογοίημεν | βατταλογοῖτε / βατταλογοίητε | βατταλογοῖεν / βατταλογοίησᾰν | |||||
| imperative | βατταλόγει | βατταλογείτω | βατταλογεῖτον | βατταλογείτων | βατταλογεῖτε | βατταλογούντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | βατταλογοῦμαι | βατταλογεῖ, βατταλογῇ |
βατταλογεῖται | βατταλογεῖσθον | βατταλογεῖσθον | βατταλογούμεθᾰ | βατταλογεῖσθε | βατταλογοῦνται | ||||
| subjunctive | βατταλογῶμαι | βατταλογῇ | βατταλογῆται | βατταλογῆσθον | βατταλογῆσθον | βατταλογώμεθᾰ | βατταλογῆσθε | βατταλογῶνται | |||||
| optative | βατταλογοίμην | βατταλογοῖο | βατταλογοῖτο | βατταλογοῖσθον | βατταλογοίσθην | βατταλογοίμεθᾰ | βατταλογοῖσθε | βατταλογοῖντο | |||||
| imperative | βατταλογοῦ | βατταλογείσθω | βατταλογεῖσθον | βατταλογείσθων | βατταλογεῖσθε | βατταλογείσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | βατταλογεῖν | βατταλογεῖσθαι | |||||||||||
| participle | m | βατταλογῶν | βατταλογούμενος | ||||||||||
| f | βατταλογοῦσᾰ | βατταλογουμένη | |||||||||||
| n | βατταλογοῦν | βατταλογούμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐβατταλόγεον, ἐβατταλογεόμην (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐβατταλόγεον | ἐβατταλόγεες | ἐβατταλόγεε(ν) | ἐβατταλογέετον | ἐβατταλογεέτην | ἐβατταλογέομεν | ἐβατταλογέετε | ἐβατταλόγεον | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐβατταλογεόμην | ἐβατταλογέου | ἐβατταλογέετο | ἐβατταλογέεσθον | ἐβατταλογεέσθην | ἐβατταλογεόμεθᾰ | ἐβατταλογέεσθε | ἐβατταλογέοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐβατταλόγουν, ἐβατταλογούμην (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐβατταλόγουν | ἐβατταλόγεις | ἐβατταλόγει | ἐβατταλογεῖτον | ἐβατταλογείτην | ἐβατταλογοῦμεν | ἐβατταλογεῖτε | ἐβατταλόγουν | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐβατταλογούμην | ἐβατταλογοῦ | ἐβατταλογεῖτο | ἐβατταλογεῖσθον | ἐβατταλογείσθην | ἐβατταλογούμεθᾰ | ἐβατταλογεῖσθε | ἐβατταλογοῦντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: βατταλογήσω, βατταλογήσομαι, βατταλογηθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | βατταλογήσω | βατταλογήσεις | βατταλογήσει | βατταλογήσετον | βατταλογήσετον | βατταλογήσομεν | βατταλογήσετε | βατταλογήσουσῐ(ν) | ||||
| optative | βατταλογήσοιμῐ | βατταλογήσοις | βατταλογήσοι | βατταλογήσοιτον | βατταλογησοίτην | βατταλογήσοιμεν | βατταλογήσοιτε | βατταλογήσοιεν | |||||
| middle | indicative | βατταλογήσομαι | βατταλογήσῃ / βατταλογήσει | βατταλογήσεται | βατταλογήσεσθον | βατταλογήσεσθον | βατταλογησόμεθᾰ | βατταλογήσεσθε | βατταλογήσονται | ||||
| optative | βατταλογησοίμην | βατταλογήσοιο | βατταλογήσοιτο | βατταλογήσοισθον | βατταλογησοίσθην | βατταλογησοίμεθᾰ | βατταλογήσοισθε | βατταλογήσοιντο | |||||
| passive | indicative | βατταλογηθήσομαι | βατταλογηθήσῃ | βατταλογηθήσεται | βατταλογηθήσεσθον | βατταλογηθήσεσθον | βατταλογηθησόμεθᾰ | βατταλογηθήσεσθε | βατταλογηθήσονται | ||||
| optative | βατταλογηθησοίμην | βατταλογηθήσοιο | βατταλογηθήσοιτο | βατταλογηθήσοισθον | βατταλογηθησοίσθην | βατταλογηθησοίμεθᾰ | βατταλογηθήσοισθε | βατταλογηθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | βατταλογήσειν | βατταλογήσεσθαι | βατταλογηθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | βατταλογήσων | βατταλογησόμενος | βατταλογηθησόμενος | |||||||||
| f | βατταλογήσουσᾰ | βατταλογησομένη | βατταλογηθησομένη | ||||||||||
| n | βατταλογῆσον | βατταλογησόμενον | βατταλογηθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: ἐβατταλόγησᾰ, ἐβατταλογησᾰ́μην, ἐβατταλογήθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐβατταλόγησᾰ | ἐβατταλόγησᾰς | ἐβατταλόγησε(ν) | ἐβατταλογήσᾰτον | ἐβατταλογησᾰ́την | ἐβατταλογήσᾰμεν | ἐβατταλογήσᾰτε | ἐβατταλόγησᾰν | ||||
| subjunctive | βατταλογήσω | βατταλογήσῃς | βατταλογήσῃ | βατταλογήσητον | βατταλογήσητον | βατταλογήσωμεν | βατταλογήσητε | βατταλογήσωσῐ(ν) | |||||
| optative | βατταλογήσαιμῐ | βατταλογήσειᾰς / βατταλογήσαις | βατταλογήσειε(ν) / βατταλογήσαι | βατταλογήσαιτον | βατταλογησαίτην | βατταλογήσαιμεν | βατταλογήσαιτε | βατταλογήσειᾰν / βατταλογήσαιεν | |||||
| imperative | βατταλόγησον | βατταλογησᾰ́τω | βατταλογήσᾰτον | βατταλογησᾰ́των | βατταλογήσᾰτε | βατταλογησᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐβατταλογησᾰ́μην | ἐβατταλογήσω | ἐβατταλογήσᾰτο | ἐβατταλογήσᾰσθον | ἐβατταλογησᾰ́σθην | ἐβατταλογησᾰ́μεθᾰ | ἐβατταλογήσᾰσθε | ἐβατταλογήσᾰντο | ||||
| subjunctive | βατταλογήσωμαι | βατταλογήσῃ | βατταλογήσηται | βατταλογήσησθον | βατταλογήσησθον | βατταλογησώμεθᾰ | βατταλογήσησθε | βατταλογήσωνται | |||||
| optative | βατταλογησαίμην | βατταλογήσαιο | βατταλογήσαιτο | βατταλογήσαισθον | βατταλογησαίσθην | βατταλογησαίμεθᾰ | βατταλογήσαισθε | βατταλογήσαιντο | |||||
| imperative | βατταλόγησαι | βατταλογησᾰ́σθω | βατταλογήσᾰσθον | βατταλογησᾰ́σθων | βατταλογήσᾰσθε | βατταλογησᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐβατταλογήθην | ἐβατταλογήθης | ἐβατταλογήθη | ἐβατταλογήθητον | ἐβατταλογηθήτην | ἐβατταλογήθημεν | ἐβατταλογήθητε | ἐβατταλογήθησᾰν | ||||
| subjunctive | βατταλογηθῶ | βατταλογηθῇς | βατταλογηθῇ | βατταλογηθῆτον | βατταλογηθῆτον | βατταλογηθῶμεν | βατταλογηθῆτε | βατταλογηθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | βατταλογηθείην | βατταλογηθείης | βατταλογηθείη | βατταλογηθεῖτον / βατταλογηθείητον | βατταλογηθείτην / βατταλογηθειήτην | βατταλογηθεῖμεν / βατταλογηθείημεν | βατταλογηθεῖτε / βατταλογηθείητε | βατταλογηθεῖεν / βατταλογηθείησᾰν | |||||
| imperative | βατταλογήθητῐ | βατταλογηθήτω | βατταλογήθητον | βατταλογηθήτων | βατταλογήθητε | βατταλογηθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | βατταλογῆσαι | βατταλογήσᾰσθαι | βατταλογηθῆναι | ||||||||||
| participle | m | βατταλογήσᾱς | βατταλογησᾰ́μενος | βατταλογηθείς | |||||||||
| f | βατταλογήσᾱσᾰ | βατταλογησᾰμένη | βατταλογηθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | βατταλογῆσᾰν | βατταλογησᾰ́μενον | βατταλογηθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: βεβατταλόγηκᾰ, βεβατταλόγημαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | βεβατταλόγηκᾰ | βεβατταλόγηκᾰς | βεβατταλόγηκε(ν) | βεβατταλογήκᾰτον | βεβατταλογήκᾰτον | βεβατταλογήκᾰμεν | βεβατταλογήκᾰτε | βεβατταλογήκᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | βεβατταλογήκω | βεβατταλογήκῃς | βεβατταλογήκῃ | βεβατταλογήκητον | βεβατταλογήκητον | βεβατταλογήκωμεν | βεβατταλογήκητε | βεβατταλογήκωσῐ(ν) | |||||
| optative | βεβατταλογήκοιμῐ / βεβατταλογηκοίην | βεβατταλογήκοις / βεβατταλογηκοίης | βεβατταλογήκοι / βεβατταλογηκοίη | βεβατταλογήκοιτον | βεβατταλογηκοίτην | βεβατταλογήκοιμεν | βεβατταλογήκοιτε | βεβατταλογήκοιεν | |||||
| imperative | βεβατταλόγηκε | βεβατταλογηκέτω | βεβατταλογήκετον | βεβατταλογηκέτων | βεβατταλογήκετε | βεβατταλογηκόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | βεβατταλόγημαι | βεβατταλόγησαι | βεβατταλόγηται | βεβατταλόγησθον | βεβατταλόγησθον | βεβατταλογήμεθᾰ | βεβατταλόγησθε | βεβατταλόγηνται | ||||
| subjunctive | βεβατταλογημένος ὦ | βεβατταλογημένος ᾖς | βεβατταλογημένος ᾖ | βεβατταλογημένω ἦτον | βεβατταλογημένω ἦτον | βεβατταλογημένοι ὦμεν | βεβατταλογημένοι ἦτε | βεβατταλογημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | βεβατταλογημένος εἴην | βεβατταλογημένος εἴης | βεβατταλογημένος εἴη | βεβατταλογημένω εἴητον / εἶτον | βεβατταλογημένω εἰήτην / εἴτην | βεβατταλογημένοι εἴημεν / εἶμεν | βεβατταλογημένοι εἴητε / εἶτε | βεβατταλογημένοι εἴησᾰν / εἶεν | |||||
| imperative | βεβατταλόγησο | βεβατταλογήσθω | βεβατταλόγησθον | βεβατταλογήσθων | βεβατταλόγησθε | βεβατταλογήσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | βεβατταλογηκέναι | βεβατταλογῆσθαι | |||||||||||
| participle | m | βεβατταλογηκώς | βεβατταλογημένος | ||||||||||
| f | βεβατταλογηκυῖᾰ | βεβατταλογημένη | |||||||||||
| n | βεβατταλογηκός | βεβατταλογημένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Pluperfect: ἐβεβατταλογήκειν / ἐβεβατταλογήκη, ἐβεβατταλογήμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐβεβατταλογήκειν / ἐβεβατταλογήκη | ἐβεβατταλογήκεις / ἐβεβατταλογήκης | ἐβεβατταλογήκει(ν) | ἐβεβατταλογήκετον | ἐβεβατταλογηκέτην | ἐβεβατταλογήκεμεν | ἐβεβατταλογήκετε | ἐβεβατταλογήκεσᾰν | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐβεβατταλογήμην | ἐβεβατταλόγησο | ἐβεβατταλόγητο | ἐβεβατταλόγησθον | ἐβεβατταλογήσθην | ἐβεβατταλογήμεθᾰ | ἐβεβατταλόγησθε | ἐβεβατταλόγηντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
References
- “βαττολογέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “βαττολογέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- βαττολογέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- βαττολογέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
- G945 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible