βεβαίωσις
Ancient Greek
Etymology
From βεβαιόω (bebaióō, “I confirm”) + -σῐς (-sĭs).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /be.bǎi̯.ɔː.sis/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /beˈbɛ.o.sis/
- (4th CE Koine) IPA(key): /βeˈβɛ.o.sis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /veˈve.o.sis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /veˈve.o.sis/
Noun
βεβαίωσῐς • (bebaíōsĭs) f (genitive βεβαιώσεως); third declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ βεβαίωσῐς hē bebaíōsĭs |
τὼ βεβαιώσει tṑ bebaiṓsei |
αἱ βεβαιώσεις hai bebaiṓseis | ||||||||||
| Genitive | τῆς βεβαιώσεως tês bebaiṓseōs |
τοῖν βεβαιωσέοιν toîn bebaiōséoin |
τῶν βεβαιώσεων tôn bebaiṓseōn | ||||||||||
| Dative | τῇ βεβαιώσει tēî bebaiṓsei |
τοῖν βεβαιωσέοιν toîn bebaiōséoin |
ταῖς βεβαιώσεσῐ / βεβαιώσεσῐν taîs bebaiṓsesĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν βεβαίωσῐν tḕn bebaíōsĭn |
τὼ βεβαιώσει tṑ bebaiṓsei |
τᾱ̀ς βεβαιώσεις tā̀s bebaiṓseis | ||||||||||
| Vocative | βεβαίωσῐ bebaíōsĭ |
βεβαιώσει bebaiṓsei |
βεβαιώσεις bebaiṓseis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Further reading
- “βεβαίωσις”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- βεβαίωσις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- βεβαίωσις in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
- G951 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- confirmation idem, page 159.
- corroboration idem, page 176.
- establishment idem, page 283.
- settlement idem, page 758.
- substantiation idem, page 833.
- support idem, page 841.
- verification idem, page 948.