βεβαιοτέροις

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /be.bai̯.o.té.roi̯s/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /be.bɛ.oˈte.rys/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /βe.βɛ.oˈte.rys/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ve.ve.oˈte.rys/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ve.ve.oˈte.ris/

Adjective

βεβαιοτέροις • (bebaiotérois)

masculine/neuter dative plural of βεβαιότερος (bebaióteros)