βιογραφία

Ancient Greek

From βίος (bíos, life) +‎ -γραφία (-graphía, writing)

βιογραφίᾱ • (biographíā) f (genitive βιογραφίᾱς); first declension

First declension of ἡ βιογραφίᾱ; τῆς βιογραφίᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ βιογραφίᾱ hē biographíā	τὼ βιογραφίᾱ tṑ biographíā	αἱ βιογραφίαι hai biographíai
Genitive	τῆς βιογραφίᾱς tês biographíās	τοῖν βιογραφίαιν toîn biographíain	τῶν βιογραφιῶν tôn biographiôn
Dative	τῇ βιογραφίᾳ tēî biographíāi	τοῖν βιογραφίαιν toîn biographíain	ταῖς βιογραφίαις taîs biographíais
Accusative	τὴν βιογραφίᾱν tḕn biographíān	τὼ βιογραφίᾱ tṑ biographíā	τᾱ̀ς βιογραφίᾱς tā̀s biographíās
Vocative	βιογραφίᾱ biographíā	βιογραφίᾱ biographíā	βιογραφίαι biographíai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

“βιογραφία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
βιογραφία in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
βιογραφία, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
1914, Evangelinus Apostolides Sophocles, Greek Lexicon of the Roman and Byzantine periods: (From B. C. 146 to A. D. 1100)‎^[1], Harvard University Press, page 309:

From Ancient Greek βιογραφία (biographía). By surface analysis, βίος (víos) +‎ -γραφία (-grafía).

βιογραφία • (viografía) f (plural βιογραφίες)