βλάπτων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /bláp.tɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈblap.ton/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈβlap.ton/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈvlap.ton/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈvlap.ton/

Participle

βλάπτων • (bláptōn) m (feminine βλάπτουσᾰ, neuter βλάπτον); first/third declension

present active participle of βλάπτω (bláptō)

Declension

First and third declension of βλάπτων; βλάπτουσᾰ; βλάπτον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	βλάπτων bláptōn	βλάπτουσᾰ bláptousă	βλάπτον blápton	βλάπτοντε bláptonte	βλαπτούσᾱ blaptoúsā	βλάπτοντε bláptonte	βλάπτοντες bláptontes	βλάπτουσαι bláptousai	βλάπτοντᾰ bláptontă
Genitive	βλάπτοντος bláptontos	βλαπτούσης blaptoúsēs	βλάπτοντος bláptontos	βλαπτόντοιν blaptóntoin	βλαπτούσαιν blaptoúsain	βλαπτόντοιν blaptóntoin	βλαπτόντων blaptóntōn	βλαπτουσῶν blaptousôn	βλαπτόντων blaptóntōn
Dative	βλάπτοντῐ bláptontĭ	βλαπτούσῃ blaptoúsēi	βλάπτοντῐ bláptontĭ	βλαπτόντοιν blaptóntoin	βλαπτούσαιν blaptoúsain	βλαπτόντοιν blaptóntoin	βλάπτουσῐ / βλάπτουσῐν bláptousĭ(n)	βλαπτούσαις blaptoúsais	βλάπτουσῐ / βλάπτουσῐν bláptousĭ(n)
Accusative	βλάπτοντᾰ bláptontă	βλάπτουσᾰν bláptousăn	βλάπτον blápton	βλάπτοντε bláptonte	βλαπτούσᾱ blaptoúsā	βλάπτοντε bláptonte	βλάπτοντᾰς bláptontăs	βλαπτούσᾱς blaptoúsās	βλάπτοντᾰ bláptontă
Vocative	βλάπτων bláptōn	βλάπτουσᾰ bláptousă	βλάπτον blápton	βλάπτοντε bláptonte	βλαπτούσᾱ blaptoúsā	βλάπτοντε bláptonte	βλάπτοντες bláptontes	βλάπτουσαι bláptousai	βλάπτοντᾰ bláptontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	βλαπτόντως blaptóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.