βουλευτοῦ
See also: βουλευτού
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /buː.leu̯.tûː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /bu.leʍˈtu/
- (4th CE Koine) IPA(key): /βu.leɸˈtu/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /vu.lefˈtu/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /vu.lefˈtu/
Noun
βουλευτοῦ • (bouleutoû) m
- genitive singular of βουλευτής (bouleutḗs)
Adjective
βουλευτοῦ • (bouleutoû)
- genitive singular masculine/neuter of βουλευτός (bouleutós)