βουλιάζω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek βουλίζω & βουλιάζω form the Koine Greek βολίζω (“heave the lead”), βολίζομαι (bolízomai, “sink”) from βολίς (bolís, “missile, javelin”).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /vuˈʎa.zo/
  • Hyphenation: βου‧λιά‧ζω

Verb

βουλιάζω • (vouliázo) (past βούλιαξα, passive —, ppp βουλιαγμένος)

  1. to sink, bring down
    Synonyms: βυθίζω (vythízo), καταποντίζω (katapontízo)
  2. to dent (e.g. of cars)

Conjugation

βουλιάζω   (active forms only plus passive perfect participle)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg βουλιάξω
2 sg βουλιάζεις βουλιάξεις
3 sg βουλιάζει βουλιάξει
1 pl βουλιάζουμε, [‑ομε] βουλιάξουμε, [‑ομε]
2 pl βουλιάζετε βουλιάξετε
3 pl βουλιάζουν(ε) βουλιάξουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg βούλιαζα βούλιαξα
2 sg βούλιαζες βούλιαξες
3 sg βούλιαζε βούλιαξε
1 pl βουλιάζαμε βουλιάξαμε
2 pl βουλιάζατε βουλιάξατε
3 pl βούλιαζαν, βουλιάζαν(ε) βούλιαξαν, βουλιάξαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα ➤ θα βουλιάξω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα βουλιάζεις, … θα βουλιάξεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … βουλιάξει
  έχω, έχεις, … βουλιαγμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		   είμαι, είσαι, … βουλιαγμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice)
Past perfect ➤   είχα, είχες, … βουλιάξει
  είχα, είχες, … βουλιαγμένο, ‑η, ‑ο 		   ήμουν, ήσουν, … βουλιαγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … βουλιάξει
  θα έχω, θα έχεις, … βουλιαγμένο, ‑η, ‑ο 		   θα είμαι, θα είσαι, … βουλιαγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg βούλιαζε βούλιαξε, βούλιαχ' 1
2 pl βουλιάζετε βουλιάξτε, βουλιάχτε2
Other forms
Active present participle ➤   βουλιάζοντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας βουλιάξει ➤
Passive perfect participle ➤ βουλιαγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤   βουλιάξει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. βούλιαχ' το ("sink it!")
 2. Colloquial.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • αβούλιαχτος (avoúliachtos, “unsunk, unsinkable; undented”)
  • Βουλιαγμένη f (Vouliagméni, “suburb of Athens, with lake”)
  • βουλιαγμένος (vouliagménos, “sunk;dented”, participle)
  • βούλιαγμα n (voúliagma, “sinking; dent”)

References

  1. ^ βουλιάζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.