βουλόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /buː.ló.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /buˈlo.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /βuˈlo.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vuˈlo.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vuˈlo.me.nos/

Participle

βουλόμενος • (boulómenos) m (feminine βουλομένη, neuter βουλόμενον); first/second declension

present participle of βούλομαι (boúlomai)

Declension

First and second declension of βουλόμενος; βουλομένη; βουλόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	βουλόμενος boulómenos	βουλομένη bouloménē	βουλόμενον boulómenon	βουλομένω bouloménō	βουλομένᾱ bouloménā	βουλομένω bouloménō	βουλόμενοι boulómenoi	βουλόμεναι boulómenai	βουλόμενᾰ boulómenă
Genitive	βουλομένου bouloménou	βουλομένης bouloménēs	βουλομένου bouloménou	βουλομένοιν bouloménoin	βουλομέναιν bouloménain	βουλομένοιν bouloménoin	βουλομένων bouloménōn	βουλομένων bouloménōn	βουλομένων bouloménōn
Dative	βουλομένῳ bouloménōi	βουλομένῃ bouloménēi	βουλομένῳ bouloménōi	βουλομένοιν bouloménoin	βουλομέναιν bouloménain	βουλομένοιν bouloménoin	βουλομένοις bouloménois	βουλομέναις bouloménais	βουλομένοις bouloménois
Accusative	βουλόμενον boulómenon	βουλομένην bouloménēn	βουλόμενον boulómenon	βουλομένω bouloménō	βουλομένᾱ bouloménā	βουλομένω bouloménō	βουλομένους bouloménous	βουλομένᾱς bouloménās	βουλόμενᾰ boulómenă
Vocative	βουλόμενε boulómene	βουλομένη bouloménē	βουλόμενον boulómenon	βουλομένω bouloménō	βουλομένᾱ bouloménā	βουλομένω bouloménō	βουλόμενοι boulómenoi	βουλόμεναι boulómenai	βουλόμενᾰ boulómenă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.