βουνοκορφή

Greek

Noun

βουνοκορφή • (vounokorfí) n (plural βουνοκορφές)

  1. summit, mountaintop, peak

Declension

Declension of βουνοκορφή
singular plural
nominative βουνοκορφή (vounokorfí) βουνοκορφές (vounokorfés)
genitive βουνοκορφής (vounokorfís) βουνοκορφών (vounokorfón)
accusative βουνοκορφή (vounokorfí) βουνοκορφές (vounokorfés)
vocative βουνοκορφή (vounokorfí) βουνοκορφές (vounokorfés)

Synonyms

  • βουνί n (vouní, “hill”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.