βραχύνω

Ancient Greek

Etymology

From βρᾰχῠ́ς (brăkhŭ́s, “short, brief”).

Pronunciation

 

Verb

βρᾰχῠ́νω • (brăkhŭ́nō)

  1. to abridge, shorten

Inflection

   Present: βρᾰχῠ́νω, βρᾰχῠ́νομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βρᾰχῠ́νω βρᾰχῠ́νεις βρᾰχῠ́νει βρᾰχῠ́νετον βρᾰχῠ́νετον βρᾰχῠ́νομεν βρᾰχῠ́νετε βρᾰχῠ́νουσῐ(ν)
subjunctive βρᾰχῠ́νω βρᾰχῠ́νῃς βρᾰχῠ́νῃ βρᾰχῠ́νητον βρᾰχῠ́νητον βρᾰχῠ́νωμεν βρᾰχῠ́νητε βρᾰχῠ́νωσῐ(ν)
optative βρᾰχῠ́νοιμῐ βρᾰχῠ́νοις βρᾰχῠ́νοι βρᾰχῠ́νοιτον βρᾰχῠνοίτην βρᾰχῠ́νοιμεν βρᾰχῠ́νοιτε βρᾰχῠ́νοιεν
imperative   βρᾰ́χῠνε βρᾰχῠνέτω βρᾰχῠ́νετον βρᾰχῠνέτων   βρᾰχῠ́νετε βρᾰχῠνόντων
middle/
passive 		indicative βρᾰχῠ́νομαι βρᾰχῠ́νῃ,
βρᾰχῠ́νει 		βρᾰχῠ́νεται βρᾰχῠ́νεσθον βρᾰχῠ́νεσθον βρᾰχῠνόμεθᾰ βρᾰχῠ́νεσθε βρᾰχῠ́νονται
subjunctive βρᾰχῠ́νωμαι βρᾰχῠ́νῃ βρᾰχῠ́νηται βρᾰχῠ́νησθον βρᾰχῠ́νησθον βρᾰχῠνώμεθᾰ βρᾰχῠ́νησθε βρᾰχῠ́νωνται
optative βρᾰχῠνοίμην βρᾰχῠ́νοιο βρᾰχῠ́νοιτο βρᾰχῠ́νοισθον βρᾰχῠνοίσθην βρᾰχῠνοίμεθᾰ βρᾰχῠ́νοισθε βρᾰχῠ́νοιντο
imperative   βρᾰχῠ́νου βρᾰχῠνέσθω βρᾰχῠ́νεσθον βρᾰχῠνέσθων   βρᾰχῠ́νεσθε βρᾰχῠνέσθων
active middle/passive
infinitive βρᾰχῠ́νειν βρᾰχῠ́νεσθαι
participle m βρᾰχῠ́νων βρᾰχῠνόμενος
f βρᾰχῠ́νουσᾰ βρᾰχῠνομένη
n βρᾰχῠ́νον βρᾰχῠνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐβρᾰ́χῠνον, ἐβρᾰχῠνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐβρᾰ́χῠνον ἐβρᾰ́χῠνες ἐβρᾰ́χῠνε(ν) ἐβρᾰχῠ́νετον ἐβρᾰχῠνέτην ἐβρᾰχῠ́νομεν ἐβρᾰχῠ́νετε ἐβρᾰ́χῠνον
middle/
passive 		indicative ἐβρᾰχῠνόμην ἐβρᾰχῠ́νου ἐβρᾰχῠ́νετο ἐβρᾰχῠ́νεσθον ἐβρᾰχῠνέσθην ἐβρᾰχῠνόμεθᾰ ἐβρᾰχῠ́νεσθε ἐβρᾰχῠ́νοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: βρᾰχῠνέω, βρᾰχῠνέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βρᾰχῠνέω βρᾰχῠνέεις βρᾰχῠνέει βρᾰχῠνέετον βρᾰχῠνέετον βρᾰχῠνέομεν βρᾰχῠνέετε βρᾰχῠνέουσῐ(ν)
optative βρᾰχῠνέοιμῐ βρᾰχῠνέοις βρᾰχῠνέοι βρᾰχῠνέοιτον βρᾰχῠνεοίτην βρᾰχῠνέοιμεν βρᾰχῠνέοιτε βρᾰχῠνέοιεν
middle indicative βρᾰχῠνέομαι βρᾰχῠνέῃ,
βρᾰχῠνέει 		βρᾰχῠνέεται βρᾰχῠνέεσθον βρᾰχῠνέεσθον βρᾰχῠνεόμεθᾰ βρᾰχῠνέεσθε βρᾰχῠνέονται
optative βρᾰχῠνεοίμην βρᾰχῠνέοιο βρᾰχῠνέοιτο βρᾰχῠνέοισθον βρᾰχῠνεοίσθην βρᾰχῠνεοίμεθᾰ βρᾰχῠνέοισθε βρᾰχῠνέοιντο
active middle
infinitive βρᾰχῠνέειν βρᾰχῠνέεσθαι
participle m βρᾰχῠνέων βρᾰχῠνεόμενος
f βρᾰχῠνέουσᾰ βρᾰχῠνεομένη
n βρᾰχῠνέον βρᾰχῠνεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: βρᾰχῠνῶ, βρᾰχῠνοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βρᾰχῠνῶ βρᾰχῠνεῖς βρᾰχῠνεῖ βρᾰχῠνεῖτον βρᾰχῠνεῖτον βρᾰχῠνοῦμεν βρᾰχῠνεῖτε βρᾰχῠνοῦσῐ(ν)
optative βρᾰχῠνοίην,
βρᾰχῠνοῖμῐ 		βρᾰχῠνοίης,
βρᾰχῠνοῖς 		βρᾰχῠνοίη,
βρᾰχῠνοῖ 		βρᾰχῠνοῖτον,
βρᾰχῠνοίητον 		βρᾰχῠνοίτην,
βρᾰχῠνοιήτην 		βρᾰχῠνοῖμεν,
βρᾰχῠνοίημεν 		βρᾰχῠνοῖτε,
βρᾰχῠνοίητε 		βρᾰχῠνοῖεν,
βρᾰχῠνοίησᾰν
middle indicative βρᾰχῠνοῦμαι βρᾰχῠνῇ βρᾰχῠνεῖται βρᾰχῠνεῖσθον βρᾰχῠνεῖσθον βρᾰχῠνούμεθᾰ βρᾰχῠνεῖσθε βρᾰχῠνοῦνται
optative βρᾰχῠνοίμην βρᾰχῠνοῖο βρᾰχῠνοῖτο βρᾰχῠνοῖσθον βρᾰχῠνοίσθην βρᾰχῠνοίμεθᾰ βρᾰχῠνοῖσθε βρᾰχῠνοῖντο
active middle
infinitive βρᾰχῠνεῖν βρᾰχῠνεῖσθαι
participle m βρᾰχῠνῶν βρᾰχῠνούμενος
f βρᾰχῠνοῦσᾰ βρᾰχῠνουμένη
n βρᾰχῠνοῦν βρᾰχῠνούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.