βρικόλακας

• βρυκόλακας (vrykólakas)
• βουρβόλακας (vourvólakas)
• βορβόλακας (vorvólakas)
• βουρβούλακας (vourvoúlakas)
• βουρκόλακας (vourkólakas)

From Byzantine Greek βουρκόλακας (bourkólakas), from Bulgarian върколак (vǎrkolak), from Proto-Slavic *vьlkolakъ (“werewolf”).

• IPA^(key): /vɾiˈkolakas/
• Hyphenation: βρι‧κό‧λα‧κας

βρικόλακας • (vrikólakas) m (plural βρικόλακες)

1. (mythology, folklore) vampire (the Greek folklore depiction, a dead person who rises from the grave at night and drinks the blood of the living)

   Πήγαινε να κοιμηθείς, πριν έρθει ο βρικόλακας να σε φάει!

   Pígaine na koimitheís, prin érthei o vrikólakas na se fáei!

   Go to sleep before the vampire comes to eat you!

2. (figuratively) unpleasant reminder, unpleasant remnant (of the past)

   Το Άουσβιτς και τα άλλα στρατόπεδα εξόντωσης είναι οι βρικόλακες του Ολοκαυτώματος.

   To Áousvits kai ta álla stratópeda exóntosis eínai oi vrikólakes tou Olokaftómatos.

   Auschwitz and the other extermination camps are the unpleasant reminders of the Holocaust.

• βαμπίρ n (vampír, “vampire”)
• δράκουλας m (drákoulas, “vampire - Western 'Dracula' depiction”)

• βρικολακιάζω (vrikolakiázo, “to turn into a vampire; to bring up bad memories”)