βροτόεις

Ancient Greek

Etymology

From βρότος (brótos) +‎ -εις (-eis).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /bro.tó.eːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /broˈto.is/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /βroˈto.is/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vroˈto.is/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vroˈto.is/

Adjective

βροτόεις • (brotóeis) m (feminine βροτόεσσᾰ, neuter βροτόεν); first/third declension

gory

Declension

First and third declension of βροτόεις; βροτόεσσᾰ; βροτόεν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	βροτόεις brotóeis	βροτόεσσᾰ brotóessă	βροτόεν brotóen	βροτόεντε brotóente	βροτοέσσᾱ brotoéssā	βροτόεντε brotóente	βροτόεντες brotóentes	βροτόεσσαι brotóessai	βροτόεντᾰ brotóentă
Genitive	βροτόεντος brotóentos	βροτοέσσης brotoéssēs	βροτόεντος brotóentos	βροτοέντοιν brotoéntoin	βροτοέσσαιν brotoéssain	βροτοέντοιν brotoéntoin	βροτοέντων brotoéntōn	βροτοεσσῶν brotoessôn	βροτοέντων brotoéntōn
Dative	βροτόεντῐ brotóentĭ	βροτοέσσῃ brotoéssēi	βροτόεντῐ brotóentĭ	βροτοέντοιν brotoéntoin	βροτοέσσαιν brotoéssain	βροτοέντοιν brotoéntoin	βροτόεισῐ / βροτόεισῐν brotóeisĭ(n)	βροτοέσσαις brotoéssais	βροτόεισῐ / βροτόεισῐν brotóeisĭ(n)
Accusative	βροτόεντᾰ brotóentă	βροτόεσσᾰν brotóessăn	βροτόεν brotóen	βροτόεντε brotóente	βροτοέσσᾱ brotoéssā	βροτόεντε brotóente	βροτόεντᾰς brotóentăs	βροτοέσσᾱς brotoéssās	βροτόεντᾰ brotóentă
Vocative	βροτόεν brotóen	βροτόεσσᾰ brotóessă	βροτόεν brotóen	βροτόεντε brotóente	βροτοέσσᾱ brotoéssā	βροτόεντε brotóente	βροτόεντες brotóentes	βροτόεσσαι brotóessai	βροτόεντᾰ brotóentă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	βροτοέντως brotoéntōs			βροτοέστερος brotoésteros			βροτοέστᾰτος brotoéstătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading