βρώμιο

Greek

Alternative forms

  • βρόμιο n (vrómio) (recommended spelling, rarely used in chemistry)

Etymology

Learned borrowing from French brome, neologism from Ancient Greek βρῶμος (brômos, stench).

Noun

βρώμιο • (vrómion (uncountable)

  1. (chemistry) bromine (halogen)

Declension

Declension of βρώμιο
singular
nominative βρώμιο (vrómio)
genitive βρωμίου (vromíou)
accusative βρώμιο (vrómio)
vocative βρώμιο (vrómio)

Coordinate terms

  • Appendix:Greek names for chemical elements

Derived terms

  • βρωμίδιο n (vromídio, bromide)
  • βρωμικός (vromikós, bromate, adjective)
  • βρωμιούχος (vromioúchos, bromide, adjective)
  • βρωμιώδης (vromiódis, bromite, adjective)
  • βρωμίωση f (vromíosi, bromination)
  • υπερβρωμικός (ypervromikós, perbromate, adjective)
  • υποβρωμιώδης (ypovromiódis, hypobromite, adjective)

Further reading