γήπεδο

From Ancient Greek γήπεδον (gḗpedon), from γῆ (gê, “land, earth”) + πέδον (pédon, “ground”).

• IPA^(key): /ˈʝipeðo/
• Hyphenation: γή‧πε‧δο

γήπεδο • (gípedo) n (plural γήπεδα)

1. (sports) ground, field, pitch, court, course (piece of land on which a specified sport takes place)

   γήπεδο ποδοσφαίρου ― gípedo podosfaírou ― football field

   γήπεδο του τένις ― gípedo tou ténis ― tennis court

   γήπεδο του γκολφ ― gípedo tou gkolf ― golf course

2. (rare) site, ground, plot, strip (open area of land)

   γήπεδο προσγειώσεως ― gípedo prosgeióseos ― landing strip

• (ground, field): στάδιο n (stádio)
• (ground, plot): οικόπεδο n (oikópedo), αλάνα f (alána)

• γηπεδάκι n (gipedáki) (diminutive)
• γηπεδάρα f (gipedára) (augmentative)
• γηπεδικός (gipedikós) (adjective)
• γηπεδούχος m (gipedoúchos, “home team”) (adjective and noun)

• γήπεδο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language