γαμίσκω

Ancient Greek

Etymology

From γάμος (gámos, “marriage, matrimony”) +‎ -σκω (-skō).

Pronunciation

 

Verb

γᾰμίσκω • (gămískō)

  1. alternative form of γαμίζω (gamízō)
    • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 7.1335a.20:
      πολλῶν διαφθειρομένων διὰ τὸ γαμίσκεσθαι τὰς νεωτέρας
      pollôn diaphtheiroménōn dià tò gamískesthai tàs neōtéras
      many were dying owing to it being their custom for the women to marry young

Declension

   Present: γᾰμῐ́σκω, γᾰμῐ́σκομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative γᾰμῐ́σκω γᾰμῐ́σκεις γᾰμῐ́σκει γᾰμῐ́σκετον γᾰμῐ́σκετον γᾰμῐ́σκομεν γᾰμῐ́σκετε γᾰμῐ́σκουσῐ(ν)
subjunctive γᾰμῐ́σκω γᾰμῐ́σκῃς γᾰμῐ́σκῃ γᾰμῐ́σκητον γᾰμῐ́σκητον γᾰμῐ́σκωμεν γᾰμῐ́σκητε γᾰμῐ́σκωσῐ(ν)
optative γᾰμῐ́σκοιμῐ γᾰμῐ́σκοις γᾰμῐ́σκοι γᾰμῐ́σκοιτον γᾰμῐσκοίτην γᾰμῐ́σκοιμεν γᾰμῐ́σκοιτε γᾰμῐ́σκοιεν
imperative   γᾰ́μῐσκε γᾰμῐσκέτω γᾰμῐ́σκετον γᾰμῐσκέτων   γᾰμῐ́σκετε γᾰμῐσκόντων
middle/
passive 		indicative γᾰμῐ́σκομαι γᾰμῐ́σκῃ / γᾰμῐ́σκει γᾰμῐ́σκεται γᾰμῐ́σκεσθον γᾰμῐ́σκεσθον γᾰμῐσκόμεθᾰ γᾰμῐ́σκεσθε γᾰμῐ́σκονται
subjunctive γᾰμῐ́σκωμαι γᾰμῐ́σκῃ γᾰμῐ́σκηται γᾰμῐ́σκησθον γᾰμῐ́σκησθον γᾰμῐσκώμεθᾰ γᾰμῐ́σκησθε γᾰμῐ́σκωνται
optative γᾰμῐσκοίμην γᾰμῐ́σκοιο γᾰμῐ́σκοιτο γᾰμῐ́σκοισθον γᾰμῐσκοίσθην γᾰμῐσκοίμεθᾰ γᾰμῐ́σκοισθε γᾰμῐ́σκοιντο
imperative   γᾰμῐ́σκου γᾰμῐσκέσθω γᾰμῐ́σκεσθον γᾰμῐσκέσθων   γᾰμῐ́σκεσθε γᾰμῐσκέσθων
active middle/passive
infinitive γᾰμῐ́σκειν γᾰμῐ́σκεσθαι
participle m γᾰμῐ́σκων γᾰμῐσκόμενος
f γᾰμῐ́σκουσᾰ γᾰμῐσκομένη
n γᾰμῐ́σκον γᾰμῐσκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.