γαργαλάω

• γαργαλώ (gargaló) (variant, not frequent)
• γαργαλεύω (gargalévo)
• γαργαλίζω (gargalízo)

From modern γαργαλώ (gargaló) + -άω (-áo), from Byzantine Greek γαργαλῶ (gargalô), from Ancient Greek γαργαλίζω (gargalízō).

• IPA^(key): /ɣaɾɣaˈla.o/
• Hyphenation: γαρ‧γα‧λά‧ω

γαργαλάω • (gargaláo) / γαργαλώ (past γαργάλησα, passive γαργαλιέμαι, p‑past γαργαλήθηκα)

1. (transitive, most senses) to tickle (touch repeatedly or stroke delicately in a manner which causes laughter and twitching)

   Γαργάλησε τον γιο του μέχρι δακρύων.

   Gargálise ton gio tou méchri dakrýon.

   He tickled his son to the point of tears.

   Με γαργαλάει ο λαιμός μου.

   Me gargaláei o laimós mou.

   There's a tickle in my throat.

   • Georgios Athanasiadis-Novas:

     Κι ήταν τα στήθια σου
     άσπρα σαν τα γάλατα
     και μού ’λεγες
     γαργάλα τα.

     Ki ítan ta stíthia sou
     áspra san ta gálata
     kai moú ’leges
     gargála ta.

     Your breasts were
     White as milk
     And you told me
     "Tickle them!".

2. (transitive, figuratively) to excite, titillate, tickle (stimulate or excite pleasantly)

   Η μυρωδιά του φαγητού μου γαργαλούσε το στομάχι.

   I myrodiá tou fagitoú mou gargaloúse to stomáchi.

   The smell of the food excited my stomach.

• (titillate, excite): ερεθίζω (erethízo)