γειτονικός
Greek
Etymology
From γείτον(ας) (geíton(as)) + -ικός (-ikós).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ʝi.to.niˈkos/
- Hyphenation: γει‧το‧νι‧κός
Adjective
γειτονικός • (geitonikós) m (feminine γειτονική, neuter γειτονικό)
- neighbouring (UK), neighboring (US)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | γειτονικός (geitonikós) | γειτονική (geitonikí) | γειτονικό (geitonikó) | γειτονικοί (geitonikoí) | γειτονικές (geitonikés) | γειτονικά (geitoniká) | |
| genitive | γειτονικού (geitonikoú) | γειτονικής (geitonikís) | γειτονικού (geitonikoú) | γειτονικών (geitonikón) | γειτονικών (geitonikón) | γειτονικών (geitonikón) | |
| accusative | γειτονικό (geitonikó) | γειτονική (geitonikí) | γειτονικό (geitonikó) | γειτονικούς (geitonikoús) | γειτονικές (geitonikés) | γειτονικά (geitoniká) | |
| vocative | γειτονικέ (geitoniké) | γειτονική (geitonikí) | γειτονικό (geitonikó) | γειτονικοί (geitonikoí) | γειτονικές (geitonikés) | γειτονικά (geitoniká) | |
References
- ^ γειτονικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language