γεννηθείς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡen.nɛː.tʰěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡen.ne̝ˈtʰis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝen.niˈθis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝen.niˈθis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.niˈθis/

Participle

γεννηθείς • (gennētheís) m (feminine γενομένη, neuter γενόμενον); first/second declension

aorist passive participle of γεννάω (gennáō)

Declension

First and third declension of γεννηθείς; γεννηθεῖσᾰ; γεννηθέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	γεννηθείς gennētheís	γεννηθεῖσᾰ gennētheîsă	γεννηθέν gennēthén	γεννηθέντε gennēthénte	γεννηθείσᾱ gennētheísā	γεννηθέντε gennēthénte	γεννηθέντες gennēthéntes	γεννηθεῖσαι gennētheîsai	γεννηθέντᾰ gennēthéntă
Genitive	γεννηθέντος gennēthéntos	γεννηθείσης gennētheísēs	γεννηθέντος gennēthéntos	γεννηθέντοιν gennēthéntoin	γεννηθείσαιν gennētheísain	γεννηθέντοιν gennēthéntoin	γεννηθέντων gennēthéntōn	γεννηθεισῶν gennētheisôn	γεννηθέντων gennēthéntōn
Dative	γεννηθέντῐ gennēthéntĭ	γεννηθείσῃ gennētheísēi	γεννηθέντῐ gennēthéntĭ	γεννηθέντοιν gennēthéntoin	γεννηθείσαιν gennētheísain	γεννηθέντοιν gennēthéntoin	γεννηθεῖσῐ / γεννηθεῖσῐν gennētheîsĭ(n)	γεννηθείσαις gennētheísais	γεννηθεῖσῐ / γεννηθεῖσῐν gennētheîsĭ(n)
Accusative	γεννηθέντᾰ gennēthéntă	γεννηθεῖσᾰν gennētheîsăn	γεννηθέν gennēthén	γεννηθέντε gennēthénte	γεννηθείσᾱ gennētheísā	γεννηθέντε gennēthénte	γεννηθέντᾰς gennēthéntăs	γεννηθείσᾱς gennētheísās	γεννηθέντᾰ gennēthéntă
Vocative	γεννηθείς gennētheís	γεννηθεῖσᾰ gennētheîsă	γεννηθέν gennēthén	γεννηθέντε gennēthénte	γεννηθείσᾱ gennētheísā	γεννηθέντε gennēthénte	γεννηθέντες gennēthéntes	γεννηθεῖσαι gennētheîsai	γεννηθέντᾰ gennēthéntă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.