γεωμετρέω

Ancient Greek

Etymology

From γεωμέτρης (geōmétrēs) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

γεωμετρέω • (geōmetréō)

  1. to measure the earth, to practise or profess geometry
  2. (transitive) to measure

Conjugation

   Present: γεωμετρέω, γεωμετρέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative γεωμετρέω γεωμετρέεις γεωμετρέει γεωμετρέετον γεωμετρέετον γεωμετρέομεν γεωμετρέετε γεωμετρέουσῐ(ν)
subjunctive γεωμετρέω γεωμετρέῃς γεωμετρέῃ γεωμετρέητον γεωμετρέητον γεωμετρέωμεν γεωμετρέητε γεωμετρέωσῐ(ν)
optative γεωμετρέοιμῐ γεωμετρέοις γεωμετρέοι γεωμετρέοιτον γεωμετρεοίτην γεωμετρέοιμεν γεωμετρέοιτε γεωμετρέοιεν
imperative   γεωμέτρεε γεωμετρεέτω γεωμετρέετον γεωμετρεέτων   γεωμετρέετε γεωμετρεόντων
middle/
passive 		indicative γεωμετρέομαι γεωμετρέῃ / γεωμετρέει γεωμετρέεται γεωμετρέεσθον γεωμετρέεσθον γεωμετρεόμεθᾰ γεωμετρέεσθε γεωμετρέονται
subjunctive γεωμετρέωμαι γεωμετρέῃ γεωμετρέηται γεωμετρέησθον γεωμετρέησθον γεωμετρεώμεθᾰ γεωμετρέησθε γεωμετρέωνται
optative γεωμετρεοίμην γεωμετρέοιο γεωμετρέοιτο γεωμετρέοισθον γεωμετρεοίσθην γεωμετρεοίμεθᾰ γεωμετρέοισθε γεωμετρέοιντο
imperative   γεωμετρέου γεωμετρεέσθω γεωμετρέεσθον γεωμετρεέσθων   γεωμετρέεσθε γεωμετρεέσθων
active middle/passive
infinitive γεωμετρέειν γεωμετρέεσθαι
participle m γεωμετρέων γεωμετρεόμενος
f γεωμετρέουσᾰ γεωμετρεομένη
n γεωμετρέον γεωμετρεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: γεωμετρῶ, γεωμετροῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative γεωμετρῶ γεωμετρεῖς γεωμετρεῖ γεωμετρεῖτον γεωμετρεῖτον γεωμετροῦμεν γεωμετρεῖτε γεωμετροῦσῐ(ν)
subjunctive γεωμετρῶ γεωμετρῇς γεωμετρῇ γεωμετρῆτον γεωμετρῆτον γεωμετρῶμεν γεωμετρῆτε γεωμετρῶσῐ(ν)
optative γεωμετροίην / γεωμετροῖμῐ γεωμετροίης / γεωμετροῖς γεωμετροίη / γεωμετροῖ γεωμετροῖτον / γεωμετροίητον γεωμετροίτην / γεωμετροιήτην γεωμετροῖμεν / γεωμετροίημεν γεωμετροῖτε / γεωμετροίητε γεωμετροῖεν / γεωμετροίησᾰν
imperative   γεωμέτρει γεωμετρείτω γεωμετρεῖτον γεωμετρείτων   γεωμετρεῖτε γεωμετρούντων
middle/
passive 		indicative γεωμετροῦμαι γεωμετρεῖ,
γεωμετρῇ 		γεωμετρεῖται γεωμετρεῖσθον γεωμετρεῖσθον γεωμετρούμεθᾰ γεωμετρεῖσθε γεωμετροῦνται
subjunctive γεωμετρῶμαι γεωμετρῇ γεωμετρῆται γεωμετρῆσθον γεωμετρῆσθον γεωμετρώμεθᾰ γεωμετρῆσθε γεωμετρῶνται
optative γεωμετροίμην γεωμετροῖο γεωμετροῖτο γεωμετροῖσθον γεωμετροίσθην γεωμετροίμεθᾰ γεωμετροῖσθε γεωμετροῖντο
imperative   γεωμετροῦ γεωμετρείσθω γεωμετρεῖσθον γεωμετρείσθων   γεωμετρεῖσθε γεωμετρείσθων
active middle/passive
infinitive γεωμετρεῖν γεωμετρεῖσθαι
participle m γεωμετρῶν γεωμετρούμενος
f γεωμετροῦσᾰ γεωμετρουμένη
n γεωμετροῦν γεωμετρούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.