γονικός
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /ɣo.niˈkos/
- Hyphenation: γο‧νι‧κός
Etymology 1
Learned borrowing from Koine Greek γονικός (gonikós).[1]
Adjective
γονικός • (gonikós) m (feminine γονική, neuter γονικό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | γονικός (gonikós) | γονική (gonikí) | γονικό (gonikó) | γονικοί (gonikoí) | γονικές (gonikés) | γονικά (goniká) | |
| genitive | γονικού (gonikoú) | γονικής (gonikís) | γονικού (gonikoú) | γονικών (gonikón) | γονικών (gonikón) | γονικών (gonikón) | |
| accusative | γονικό (gonikó) | γονική (gonikí) | γονικό (gonikó) | γονικούς (gonikoús) | γονικές (gonikés) | γονικά (goniká) | |
| vocative | γονικέ (goniké) | γονική (gonikí) | γονικό (gonikó) | γονικοί (gonikoí) | γονικές (gonikés) | γονικά (goniká) | |
Derived terms
- (familiar) γονικά n pl (goniká, “parents”, noun)
Related terms
- γονέας (gonéas)
See also
Etymology 2
Learned borrowing from Ancient Greek γονικός (gonikós).[1]
Adjective
γονικός • (gonikós) m (feminine γονική, neuter γονικό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | γονικός (gonikós) | γονική (gonikí) | γονικό (gonikó) | γονικοί (gonikoí) | γονικές (gonikés) | γονικά (goniká) | |
| genitive | γονικού (gonikoú) | γονικής (gonikís) | γονικού (gonikoú) | γονικών (gonikón) | γονικών (gonikón) | γονικών (gonikón) | |
| accusative | γονικό (gonikó) | γονική (gonikí) | γονικό (gonikó) | γονικούς (gonikoús) | γονικές (gonikés) | γονικά (goniká) | |
| vocative | γονικέ (goniké) | γονική (gonikí) | γονικό (gonikó) | γονικοί (gonikoí) | γονικές (gonikés) | γονικά (goniká) | |
References
- ↑ 1.0 1.1 γονικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language