γονόρροια

Ancient Greek

From γόνος (gónos, “sperm, seed”) +‎ ῥοία (rhoía, “flux”).

γονόρροιᾰ • (gonórrhoiă) f (genitive γονορροίᾱς); first declension

First declension of ἡ γονόρροιᾰ; τῆς γονορροίᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ γονόρροιᾰ hē gonórrhoiă	τὼ γονορροίᾱ tṑ gonorrhoíā	αἱ γονόρροιαι hai gonórrhoiai
Genitive	τῆς γονορροίᾱς tês gonorrhoíās	τοῖν γονορροίαιν toîn gonorrhoíain	τῶν γονορροιῶν tôn gonorrhoiôn
Dative	τῇ γονορροίᾳ tēî gonorrhoíāi	τοῖν γονορροίαιν toîn gonorrhoíain	ταῖς γονορροίαις taîs gonorrhoíais
Accusative	τὴν γονόρροιᾰν tḕn gonórrhoiăn	τὼ γονορροίᾱ tṑ gonorrhoíā	τᾱ̀ς γονορροίᾱς tā̀s gonorrhoíās
Vocative	γονόρροιᾰ gonórrhoiă	γονορροίᾱ gonorrhoíā	γονόρροιαι gonórrhoiai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.