γυμνόω

Ancient Greek

Etymology

γυμνός (gumnós) +‎ -όω (-óō)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡym.nó.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡymˈno.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝymˈno.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝymˈno.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝimˈno.o/

Verb

γυμνόω • (gumnóō)

(active voice) to strip (someone/something) naked, denude
(middle voice or passive voice) to strip (oneself) naked
(middle voice or passive voice) to be unarmed

Conjugation

Present: γῠμνῶ, γῠμνοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	γῠμνῶ	γῠμνοῖς	γῠμνοῖ	γῠμνοῦτον	γῠμνοῦτον	γῠμνοῦμεν	γῠμνοῦτε	γῠμνοῦσῐ(ν)
	subjunctive	γῠμνῶ	γῠμνοῖς	γῠμνοῖ	γῠμνῶτον	γῠμνῶτον	γῠμνῶμεν	γῠμνῶτε	γῠμνῶσῐ(ν)
	optative	γῠμνοίην / γῠμνοῖμῐ	γῠμνοίης / γῠμνοῖς	γῠμνοίη / γῠμνοῖ	γῠμνοῖτον / γῠμνοίητον	γῠμνοίτην / γῠμνοιήτην	γῠμνοῖμεν / γῠμνοίημεν	γῠμνοῖτε / γῠμνοίητε	γῠμνοῖεν / γῠμνοίησᾰν
	imperative		γῠ́μνου	γῠμνούτω	γῠμνοῦτον	γῠμνούτων		γῠμνοῦτε	γῠμνούντων
middle/ passive	indicative	γῠμνοῦμαι	γῠμνοῖ	γῠμνοῦται	γῠμνοῦσθον	γῠμνοῦσθον	γῠμνούμεθᾰ	γῠμνοῦσθε	γῠμνοῦνται
	subjunctive	γῠμνῶμαι	γῠμνοῖ	γῠμνῶται	γῠμνῶσθον	γῠμνῶσθον	γῠμνώμεθᾰ	γῠμνῶσθε	γῠμνῶνται
	optative	γῠμνοίμην	γῠμνοῖο	γῠμνοῖτο	γῠμνοῖσθον	γῠμνοίσθην	γῠμνοίμεθᾰ	γῠμνοῖσθε	γῠμνοῖντο
	imperative		γῠμνοῦ	γῠμνούσθω	γῠμνοῦσθον	γῠμνούσθων		γῠμνοῦσθε	γῠμνούσθων
		active				middle/passive
infinitive		γῠμνοῦν				γῠμνοῦσθαι
participle	m	γῠμνῶν				γῠμνούμενος
	f	γῠμνοῦσᾰ				γῠμνουμένη
	n	γῠμνοῦν				γῠμνούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐγῠ́μνουν, ἐγῠμνούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγῠ́μνουν	ἐγῠ́μνους	ἐγῠ́μνου	ἐγῠμνοῦτον	ἐγῠμνούτην	ἐγῠμνοῦμεν	ἐγῠμνοῦτε	ἐγῠ́μνουν
middle/ passive	indicative	ἐγῠμνούμην	ἐγῠμνοῦ	ἐγῠμνοῦτο	ἐγῠμνοῦσθον	ἐγῠμνούσθην	ἐγῠμνούμεθᾰ	ἐγῠμνοῦσθε	ἐγῠμνοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐγύμνωσᾰ, ἐγυμνωσᾰ́μην, ἐγυμνώθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγύμνωσᾰ	ἐγύμνωσᾰς	ἐγύμνωσε(ν)	ἐγυμνώσᾰτον	ἐγυμνωσᾰ́την	ἐγυμνώσᾰμεν	ἐγυμνώσᾰτε	ἐγύμνωσᾰν
	subjunctive	γυμνώσω	γυμνώσῃς	γυμνώσῃ	γυμνώσητον	γυμνώσητον	γυμνώσωμεν	γυμνώσητε	γυμνώσωσῐ(ν)
	optative	γυμνώσαιμῐ	γυμνώσειᾰς / γυμνώσαις	γυμνώσειε(ν) / γυμνώσαι	γυμνώσαιτον	γυμνωσαίτην	γυμνώσαιμεν	γυμνώσαιτε	γυμνώσειᾰν / γυμνώσαιεν
	imperative		γύμνωσον	γυμνωσᾰ́τω	γυμνώσᾰτον	γυμνωσᾰ́των		γυμνώσᾰτε	γυμνωσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐγυμνωσᾰ́μην	ἐγυμνώσω	ἐγυμνώσᾰτο	ἐγυμνώσᾰσθον	ἐγυμνωσᾰ́σθην	ἐγυμνωσᾰ́μεθᾰ	ἐγυμνώσᾰσθε	ἐγυμνώσᾰντο
	subjunctive	γυμνώσωμαι	γυμνώσῃ	γυμνώσηται	γυμνώσησθον	γυμνώσησθον	γυμνωσώμεθᾰ	γυμνώσησθε	γυμνώσωνται
	optative	γυμνωσαίμην	γυμνώσαιο	γυμνώσαιτο	γυμνώσαισθον	γυμνωσαίσθην	γυμνωσαίμεθᾰ	γυμνώσαισθε	γυμνώσαιντο
	imperative		γύμνωσαι	γυμνωσᾰ́σθω	γυμνώσᾰσθον	γυμνωσᾰ́σθων		γυμνώσᾰσθε	γυμνωσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐγυμνώθην	ἐγυμνώθης	ἐγυμνώθη	ἐγυμνώθητον	ἐγυμνωθήτην	ἐγυμνώθημεν	ἐγυμνώθητε	ἐγυμνώθησᾰν
	subjunctive	γυμνωθῶ	γυμνωθῇς	γυμνωθῇ	γυμνωθῆτον	γυμνωθῆτον	γυμνωθῶμεν	γυμνωθῆτε	γυμνωθῶσῐ(ν)
	optative	γυμνωθείην	γυμνωθείης	γυμνωθείη	γυμνωθεῖτον / γυμνωθείητον	γυμνωθείτην / γυμνωθειήτην	γυμνωθεῖμεν / γυμνωθείημεν	γυμνωθεῖτε / γυμνωθείητε	γυμνωθεῖεν / γυμνωθείησᾰν
	imperative		γυμνώθητῐ	γυμνωθήτω	γυμνώθητον	γυμνωθήτων		γυμνώθητε	γυμνωθέντων
		active			middle		passive
infinitive		γυμνῶσαι			γυμνώσᾰσθαι		γυμνωθῆναι
participle	m	γυμνώσᾱς			γυμνωσᾰ́μενος		γυμνωθείς
	f	γυμνώσᾱσᾰ			γυμνωσᾰμένη		γυμνωθεῖσᾰ
	n	γυμνῶσᾰν			γυμνωσᾰ́μενον		γυμνωθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: γύμνωσᾰ, γυμνωσᾰ́μην, γυμνώθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	γύμνωσᾰ	γύμνωσᾰς	γύμνωσε(ν)	γυμνώσᾰτον	γυμνωσᾰ́την	γυμνώσᾰμεν	γυμνώσᾰτε	γύμνωσᾰν
	subjunctive	γυμνώσω, γυμνώσωμῐ	γυμνώσῃς, γυμνώσῃσθᾰ	γυμνώσῃ, γυμνώσῃσῐ	γυμνώσητον	γυμνώσητον	γυμνώσωμεν	γυμνώσητε	γυμνώσωσῐ(ν)
	optative	γυμνώσαιμῐ	γυμνώσαις, γυμνώσαισθᾰ, γυμνώσειᾰς	γυμνώσειε(ν) / γυμνώσαι	γυμνωσεῖτον	γυμνωσείτην	γυμνωσεῖμεν	γυμνωσεῖτε	γυμνωσεῖεν
	imperative		γύμνωσον	γυμνωσᾰ́τω	γυμνώσᾰτον	γυμνωσᾰ́των		γυμνώσᾰτε	γυμνωσᾰ́ντων
middle	indicative	γυμνωσᾰ́μην	γυμνώσᾰο	γυμνώσᾰτο	γυμνώσᾰσθον	γυμνωσᾰ́σθην	γυμνωσᾰ́με(σ)θᾰ	γυμνώσᾰσθε	γυμνώσᾰντο
	subjunctive	γυμνώσωμαι	γυμνώσηαι	γυμνώσηται	γυμνώσησθον	γυμνώσησθον	γυμνωσώμε(σ)θᾰ	γυμνώσησθε	γυμνώσωνται
	optative	γυμνωσαίμην	γυμνώσαιο	γυμνώσαιτο	γυμνώσαισθον	γυμνωσαίσθην	γυμνωσαίμε(σ)θᾰ	γυμνώσαισθε	γυμνωσαίᾰτο
	imperative		γύμνωσαι	γυμνωσᾰ́σθω	γυμνώσᾰσθον	γυμνωσᾰ́σθων		γυμνώσᾰσθε	γυμνωσᾰ́σθων
passive	indicative	γυμνώθην	γυμνώθης	γυμνώθη	γυμνώθητον	γυμνωθήτην	γυμνώθημεν	γυμνώθητε	γυμνώθησᾰν, γύμνωθεν
	subjunctive	γυμνωθῶ	γυμνωθῇς	γυμνωθῇ	γυμνωθῆτον	γυμνωθῆτον	γυμνωθῶμεν	γυμνωθῆτε	γυμνωθῶσῐ(ν)
	optative	γυμνωθείην	γυμνωθείης	γυμνωθείη	γυμνωθεῖτον / γυμνωθείητον	γυμνωθείτην / γυμνωθειήτην	γυμνωθεῖμεν / γυμνωθείημεν	γυμνωθεῖτε / γυμνωθείητε	γυμνώθειεν / γυμνωθείησᾰν
	imperative		γυμνώθητῐ	γυμνωθήτω	γυμνώθητον	γυμνωθήτων		γυμνώθητε	γυμνωθέντων
		active			middle		passive
infinitive		γυμνῶσαι / γυμνωσᾰ́μεν / γυμνωσᾰμέναι			γυμνώσᾰσθαι		γυμνωθῆναι / γυμνωθήμεναι
participle	m	γυμνώσᾱς			γυμνωσᾰ́μενος		γυμνωθείς
	f	γυμνώσᾱσᾰ			γυμνωσᾰμένη		γυμνωθεῖσᾰ
	n	γυμνῶσᾰν			γυμνωσᾰ́μενον		γυμνωθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Further reading