γυρεύω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek γυρεύω (gureúō), from Hellenistic Koine Greek γῡρεύω (gūreúō, “run round in a circle”) from the Ancient Greek γῦρος (gûros, “ring, circle”).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ʝiˈɾe.vo/
  • Hyphenation: γυ‧ρεύ‧ω

Verb

γυρεύω • (gyrévo) (past γύρεψα) rare passive: γυρεύομαι[2]

  1. (informal) to look for, want
    πάω γυρεύοντας (idiomatic)
    páo gyrévontas
    to ask for trouble, to ask for it, to look for trouble
    (literally, “to go looking”)

Conjugation

γυρεύω (active forms only, rare passive γυρεύομαι)
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg γυρέψω γυρεύομαι1 γυρευτώ
2 sg γυρεύεις γυρέψεις γυρεύεσαι γυρευτείς
3 sg γυρεύει γυρέψει γυρεύεται γυρευτεί
1 pl γυρεύουμε, [‑ομε] γυρέψουμε, [‑ομε] γυρευόμαστε γυρευτούμε
2 pl γυρεύετε γυρέψετε γυρεύεστε, γυρευόσαστε γυρευτείτε
3 pl γυρεύουν(ε) γυρέψουν(ε) γυρεύονται γυρευτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg γύρευα γύρεψα γυρευόμουν(α) γυρεύτηκα
2 sg γύρευες γύρεψες γυρευόσουν(α) γυρεύτηκες
3 sg γύρευε γύρεψε γυρευόταν(ε) γυρεύτηκε
1 pl γυρεύαμε γυρέψαμε γυρευόμασταν, (‑όμαστε) γυρευτήκαμε
2 pl γυρεύατε γυρέψατε γυρευόσασταν, (‑όσαστε) γυρευτήκατε
3 pl γύρευαν, γυρεύαν(ε) γύρεψαν, γυρέψαν(ε) γυρεύονταν, (γυρευόντουσαν) γυρεύτηκαν, γυρευτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα γυρέψω ➤ θα γυρεύομαι ➤ θα γυρευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα γυρεύεις, … θα γυρέψεις, … θα γυρεύεσαι, … θα γυρευτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … γυρέψει   έχω, έχεις, … γυρευτεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … γυρέψει   είχα, είχες, … γυρευτεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … γυρέψει   θα έχω, θα έχεις, … γυρευτεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg γύρευε γύρεψε, γύρευ' 2 — γυρέψου
2 pl γυρεύετε γυρέψτε, γυρεύτε3 γυρεύεστε γυρευτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ γυρεύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας γυρέψει ➤ [γυρεμένος, ‑η, ‑o] ➤
Nonfinite form➤ γυρέψει γυρευτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Passive voice is rare
 2. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. γύρευ' το ("look for it!")
 3. Colloquial.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

  • αγύρευτος (agýreftos)
  • αναγυρεύω (anagyrévo)
  • γαϊδουρογυρεύω (gaïdourogyrévo)
  • and see: γύρος m (gýros, “round, perimeter”)

References

  1. ^ γυρεύω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
  2. ^ γυρεύω - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.