δένδρινος

Ancient Greek

Etymology

From δένδρον (déndron, “tree”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /dén.dri.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈden.dri.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈðen.dri.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈðen.dri.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈðen.dri.nos/

Adjective

δένδρῐνος • (déndrĭnos) m (feminine δενδρίνη, neuter δένδρῐνον); first/second declension

made of wood

Inflection

First and second declension of δένδρῐνος; δενδρῐ́νη; δένδρῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δένδρῐνος déndrĭnos	δενδρῐ́νη dendrĭ́nē	δένδρῐνον déndrĭnon	δενδρῐ́νω dendrĭ́nō	δενδρῐ́νᾱ dendrĭ́nā	δενδρῐ́νω dendrĭ́nō	δένδρῐνοι déndrĭnoi	δένδρῐναι déndrĭnai	δένδρῐνᾰ déndrĭnă
Genitive	δενδρῐ́νου dendrĭ́nou	δενδρῐ́νης dendrĭ́nēs	δενδρῐ́νου dendrĭ́nou	δενδρῐ́νοιν dendrĭ́noin	δενδρῐ́ναιν dendrĭ́nain	δενδρῐ́νοιν dendrĭ́noin	δενδρῐ́νων dendrĭ́nōn	δενδρῐ́νων dendrĭ́nōn	δενδρῐ́νων dendrĭ́nōn
Dative	δενδρῐ́νῳ dendrĭ́nōi	δενδρῐ́νῃ dendrĭ́nēi	δενδρῐ́νῳ dendrĭ́nōi	δενδρῐ́νοιν dendrĭ́noin	δενδρῐ́ναιν dendrĭ́nain	δενδρῐ́νοιν dendrĭ́noin	δενδρῐ́νοις dendrĭ́nois	δενδρῐ́ναις dendrĭ́nais	δενδρῐ́νοις dendrĭ́nois
Accusative	δένδρῐνον déndrĭnon	δενδρῐ́νην dendrĭ́nēn	δένδρῐνον déndrĭnon	δενδρῐ́νω dendrĭ́nō	δενδρῐ́νᾱ dendrĭ́nā	δενδρῐ́νω dendrĭ́nō	δενδρῐ́νους dendrĭ́nous	δενδρῐ́νᾱς dendrĭ́nās	δένδρῐνᾰ déndrĭnă
Vocative	δένδρῐνε déndrĭne	δενδρῐ́νη dendrĭ́nē	δένδρῐνον déndrĭnon	δενδρῐ́νω dendrĭ́nō	δενδρῐ́νᾱ dendrĭ́nā	δενδρῐ́νω dendrĭ́nō	δένδρῐνοι déndrĭnoi	δένδρῐναι déndrĭnai	δένδρῐνᾰ déndrĭnă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	δενδρῐ́νως dendrĭ́nōs			δενδρῐνώτερος dendrĭnṓteros			δενδρῐνώτᾰτος dendrĭnṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Further reading