δαιμονοποίηση

Greek

Etymology

From δαιμονοποιώ (daimonopoió) +‎ -ση (-si) or δαίμον(ας) (daímon(as)) +‎ -ο- (-o-) +‎ -ποίηση (-poíisi).

Pronunciation

  • IPA(key): /ðe.mo.noˈpi.i.si/
  • Hyphenation: δαι‧μο‧νο‧ποί‧η‧ση

Noun

δαιμονοποίηση • (daimonopoíisi) f

  1. demonization, demonisation

Declension

Declension of δαιμονοποίηση
singular plural
nominative δαιμονοποίηση (daimonopoíisi) δαιμονοποιήσεις (daimonopoiíseis)
genitive δαιμονοποίησης (daimonopoíisis) δαιμονοποιήσεων (daimonopoiíseon)
accusative δαιμονοποίηση (daimonopoíisi) δαιμονοποιήσεις (daimonopoiíseis)
vocative δαιμονοποίηση (daimonopoíisi) δαιμονοποιήσεις (daimonopoiíseis)

Formal genitive singular in -εως (-eos) is not common for this group of words. Also, genitive singular in old fashion: δαιμονοποιήσεως.

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.