δεινοτέροις

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /deː.no.té.roi̯s/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.noˈte.rys/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.noˈte.rys/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.noˈte.rys/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.noˈte.ris/

Adjective

δεινοτέροις • (deinotérois)

masculine/neuter dative plural of δεινότερος (deinóteros)