δεινόσαυρος

Greek

Etymology

Borrowing from English dinosaur, itself coined from Ancient Greek.

Pronunciation

  • IPA(key): /ðiˈno.sa.vros/
  • Hyphenation: δει‧νό‧σα‧υρος

Noun

δεινόσαυρος • (deinósavrosm (plural δεινόσαυροι)

  1. dinosaur
  2. (figuratively, derogatory) dinosaur (person considered to have "out-of-date" opinions)

Declension

Declension of δεινόσαυρος
singular plural
nominative δεινόσαυρος (deinósavros) δεινόσαυροι (deinósavroi)
genitive δεινόσαυρου (deinósavrou)
δεινοσαύρου (deinosávrou)
δεινόσαυρων (deinósavron)
δεινοσαύρων (deinosávron)
accusative δεινόσαυρο (deinósavro) δεινόσαυρους (deinósavrous)
δεινοσαύρους (deinosávrous)
vocative δεινόσαυρε (deinósavre) δεινόσαυροι (deinósavroi)

Second forms are formal. 

See also