δηλητήριο
Greek
Etymology
From Ancient Greek δηλητήρῐον (dēlētḗrĭon), substantivized neuter of δηλητήριος (dēlētḗrios).
Noun
δηλητήριο • (dilitírio) n (plural δηλητήρια)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | δηλητήριο (dilitírio) | δηλητήρια (dilitíria) |
| genitive | δηλητηρίου (dilitiríou) δηλητήριου (dilitíriou) |
δηλητηρίων (dilitiríon) |
| accusative | δηλητήριο (dilitírio) | δηλητήρια (dilitíria) |
| vocative | δηλητήριο (dilitírio) | δηλητήρια (dilitíria) |